Gözlerindi aklýmdan çýkaramadýðým Her gün bin defa kaçtým senden, dayanamadým Ve her bin defanýn sonunda aþkým Sayamayacaðým kadar koþtum sana, yakýnlaþtým. Tanrýma yakardým, sana varayým Çaldým kapýný, istedim ki senin olayým Yabancýn mýydým, nedendi tanýyamayýþýn? Beni benden aldýn; kýydýn, kýrdýn, yüreðimi yaktýn Ýçten deðildin, kulaklarýmda çýnlayanlara inanmadým Öleyim diye miydi yakýþtýrmalarýn? Son istediðim desem kalan canýmý almaz mýsýn? Yara aldým, kanadý hissedebildiðim her yaným Belki bir saat, belki bir ömür aðladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Öztürk Serpil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.