ATANMIŞ SEVDAM EN ÜST MAKAMA...

Göðün þeceresini tuttum vakitli vakitsiz
Gözlerine tutuklu bir renktim azýcýk pervasýz
Orta yolu bulamadýðýmdý aþk nasýl ki patavatsýz
Bir esinti
Þuh sesinde yanýlgýlarýn masumiyet yorgunu bir düþ idim
Belki de imlasý olmayan bir nesrin izi
Dünle sakit
Günden geceye sevk ettiðim hazanýn dolmuþken miadý
Hazzýn eþiðinde ölmeyi dilediðim kadar ruhu
Alabora eden rüzgârýn nezdinde
Kayan bir yýldýz olsam ne ki…

Meylettiðim kadar þu mevsimin her miliminde
Yavuz hýrsýzdý madem ev sahibini bastýran
Sözcüklerdi ve de duygular
Yazmadýðýmda ruhumu afakanlar basan

Köpüren denizdim
Kor hecelerinde öfkemin
Kopan kýyamet öncesi saklandýðým dergâhým
Aþka meyleden rüzgâr
Huzurun ayak sesi idi mademki sevgide ikrar
Meali köle
Muradý dillenmiþken yürekten yüreðe
Uzanan o köprünün kýrýlmýþ ayaklarý

Çöken karabasanlar ve muadilim hazan
Çark eden sözcükler uzaðýnda kaldýðým fýtratým deðildi
Finali olmayan bir masalýn idamesi
Yazgýmý kabullendim kadar
Karýnca kararýnca yaþamanýn meali
Elbet sevgiden de kaçýþ yokken
Ansýzýn aþk denen tuzaða düþen
Bir kuþun çýrpýnan yüreðinde saklý izin

Nesrinde yaþamýn
Meþakkatli bu yolculuðun
Uzamýnda göðe saklandýðým
Yalnýzlýðýn duvarlarýna asýlý kaldýðým
Girizgâhýn mizacý
Þakýyan yüreðe esir
Þarlayan iblise duyduðum öfke
Þiarým varsýn olsun ölüm
Ansýzýn bastýran saðanaða köle
Kum saati misali dökülürken yüreðimden her zerre

Ziynetimdi aþk
Zaruri bir telaþ
Kök söktüren hicabý
Yerle yeksan eden kabrimi
Yâd edilesi mazimde saklý belki de olasý ati
Atanmýþ sevdam en üst makama
Elbet Rahmana kavuþma telaþýyla
Adadýðým adaklarým dualarýn nezdinde
Ýlahi Aþkla hemhal saklý tuttuðum
D/okunaklý kalbimden sökün eden
Binlerce cümle ve vecize

Sarmalýnda umudun
Acýnýn da bana kalýrken ihalesi
Açamadýðým bir yürek ki:
Mührü de hüznü de saklý en derinde
Uðruna mücadelesini verdiðim
Yaþam denen savaþýn kanattýðý kadar kalbimi
Edemediðim bir veda
Vadem dolmadan, miadý
Dolan aþkýn rüzgârýna kapýldýðým kadar
Rabbimdi beni bana ve huzura götüren tek çare…


Sosyal Medyada Paylaşın: