kirli kanatlarý yýrtýlsýn bütün þerlerin
nalesi duyulmasýn
bir þeyler toparlanýp çekip gittiler
gözlerim þavkýmayý unuttu
yerini unuttu yüzümde gülüþlerim
içli kuytusunda küçük harfli bir þarkýydým
bazen dinlemezdin beni
bazen duymazdýn
sen hangi ruhun ince yanýndan ýþýdýn
sýyýrýp da kendini kararmýþ gölgelerden
sürgün baþlangýcýna gömmüþsün sevgini
yürümüþsün salýnmýþsýn için hiç çürümeden
rahat mýsýn döþeðinde ey vicdan/sýzým günahsýz mýsýn
çökmüþ zaman pusulasý beni hiç düþünmeden
boyu ölçüsüz gecelerde bir adýn vardý
aþk diye çektiðim yürek kuyumdan
þimdi yüzdüðüm karanlýk þiirsiz bir deniz
senden baþka el tutmasýn isterdim
boðulacak olursam
yoktun... yoktun...
konuþmayý unutacaktým
kendimle de konuþmasam
nasýl bir ateþle yakmýþsa aþk mumunu
efsunlu bir dumanla güzel sözler uçuþtu
kývrak dalgalanmalarý var gemilerin
Ýçinde insan kalan
temiz sular artýk uzak
kopuyor uçlarýndan bulutlar
düþ dolu göðümden aðu yaðýyor
üfürme üfürme yarama rüzgar
zaten caným çok acýyor
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.