harf düþmüþ ceplerimden, en çok da gönül cebimden, þimdi göðe fýsýldadým, topla getir,
biraz kayýp, biraz devrik, biraz eksik, biraz ben,
aslýnda aslolan sesti, o hiç yok, ya da deðecek kulak yok, þimdi kapattým gözlerimi,
yüreðimin sesini kýstým, öyle inceden inceye, bir alýp bir vere, iþliyorum gönül hýrkasýný,
görenler yoksun diyorlar, ben hiç olmadým ki, ben hiç yürümedim ki, buðulu camlara bir bakýþ býraktým,
ne zaman ararsanýz, ne zaman aklýnýza gelirsem, bir cam ötesi kuþ, bir kapý eþiðindeki kedi 🐈, bir suskunun bakýþý, bir dilsizin kimsesi… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.