/Göbek baðýma asarým kendimi kýrkýmda Gün aðarýr her þeye raðmen! Ölmesini bile beceremem.... /
Kýrýk kalplerden sevgi sýzardý oysa Acýrdý,acýydý yara Yaban ellere aldýrmadan, býrakmadan Bir dost eli yaptýðýn ellerinle Tuz basardýn zamana Sadece senin olurdu acý Tüm yoksun yoksul acýlar dinerdi, esrik bir þarký söylerdi an/ý.
Kendi kendine mektuplar yazanlardan bilirdin soluk benizli kýþlarý Ýadesiz taahhütsüz gönderilirdi hatýralar Postacý çalmazdý senin de kapýný Oysa sen güvercinler kondururdun bahçene onlarýn gözlerinde/n okurdun yalnýzlýklarý
Itýr kokardý yaz bahçesi evin, kýþtan gelen sözcükler ýsýnýrdý odanda Sýzlatýrdý yüreðini pulsuz zarflar Sonra öfken küheylan! yelelerini rüzgara bindirir Kendi haline býrakýrdýn þehri Yaban! Yaðmurlar yaðdýrýrdýn gözlerinden Þimþekler çaktýrýrdýn
Köz olamamýþ çam yapraklarýna saklanýrdý çocukluk sevdan çoktan unuttuðun siyah beyaz fotoðraflarda gülümsetirdin çocukluðunu Aðlamayý yasaklardýn kendine çocukluðunla birlikte büyütürdün çocukluklarý,çocuklarý
Ama kim bilir kaç kez görmüþtüm ben, Senin de aðladýðýný!
mýh gibi çakýlý dururdu z/aman kalbin/d/e aðýr ritmli bir þarký mýrýldanýrdý sevdalýlar sokaklar boþalýrdý ýþýklarý sönerdi evlerin Rüya/riya uykuya dalardý….