Islak Bir Gökyüzüdür Özlem
Yürek sýrlarýmýzýn dallarýna tüneyince kuþlar
Geceler hazin yalnýzlýðýmýzý tülbentten süzer
Iþýklarýn balasý baþlar ansýzýn çok uzaklarda
Hüznün yalnýzlýðý aðrýlý göðsümüze çarpar.
Söylesek sus’a kanar, sussak, içimiz yanar
Yangýn dalý okþarken, içli bir el onu sarar
Güneþ süzülür her sabah rutubetli odamýza
Yataðýmýzdaki gecenin nemi göklere aðar.
Birden, bir denizin tuzu savrulur gönlümüze
Çaðýrýrýz yâr’i örtüsüz günlerin koyu sinesine
Kendi repliðini unutur hayat, küser oyuncular
Bir ezberin kýyý kentlerinde yaþarýz alkýþlarla.
Bütün günlüklerin ertelenmiþ kayýt odalarýnda
Mavi benekli anýlar birikir camdan yüreklerde
Her mevsimin rüzgârý yamandýr, aþk olur sarar
Yaramýzdan sýzan çýðlýkta en son direnç yanar.
Parsellenmiþ göðsümüzdeki sýnýrsýz buluþmada
Bir kadýn düþlerin yanýk dalýna umutlarýný asar
Uðultulu yalnýzlýðýmýzýn denizaþýrý ülkelerinde
Bir adam kýrgýn yüreðiyle kýrýk yýldýzlar toplar.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.