Tükenmiþti umudum, aþktan yana kýrgýndým
Býrakýn eli günü, kendime de dargýndým
Sigaradan son bir kez çekiyorken içime
Gönlümdeki yýrtýklar dönüþtü toz biçime
Dert dolmuþtu göklere, fazla geldi dünyaya
Aðýr yükün altýnda yürüdüm yaya yaya
Derdim daha baskýndý, dünya umrumda mýydý
Sorduðum sorularda yanýt sorumda mýydý
Mutluluk olmayýnca tesellisi de saklý
Çýkýþ yolu bulamaz sarhoþ kafanýn aklý
Ýçim içimi yedi, soruma cevap olsan
Büklüm büklüm belimle ömrümce bende kalsan
Çok aðlayan gülecek diyorlar bu dünyada
Kýþýn sonu baharmýþ cemre gelir son ayda
Acýdan müjde doðar kan süzülen gözümde
Sevinç hüzne galiptir gülümseyen yüzümde
Çünkü yýrtýk heybemin pýrtýsýný topladým
Baktým ki ne göreyim sevincimden hopladým
Kalbime saçan ýþýk yüzüm sana dönderdi
’’Allah’’ Dedim nazlý yar, seni bana gönderdi
Müjgan Akyüz Dündar