Yeminli sanki bana gülmemeye talihim
Hicranýma çizilen plânlardan usandým
Yaratýlýþ gayeme tabi olan salihim
Hakikâte perde þu, yalanlardan usandým
Âþk iksiri diyerek zehiri içirenler
Âþkým için kurulan köprüyü uçuranlar
Akrabayýz dediler akrebi kaçýranlar
Güle güle ýsýran, yýlanlardan usandým
Nefesim ol, hayat ver, içerime çekeyim
Ver elini elime muhabbetle sýkayým
Baðrýna bastýðýnda dimaðýna çýkayým
Dediðimde ahtapot falanlardan usandým
Hasretin koru düþtü yüreðim alev alev
Yanýyor yetiþ artýk söndürmesen de velev
Savrulan küllerimden yaparsýn muhteþem ev
Âþkýn hicran köþkünde kalanlardan usandým
Taþýmýþtým her zaman kalpte iyi niyeti
Çýkageldi bir nankör zehir etti kýsmeti
Tek suçum sevmek oldu, ben ödedim diyeti
Þu kalbimin ahýný alanlardan usandým
Soldurdun ya gönlümün gülzarýnda, çiçeði
Yakandan düþmeyecek, bu hayatýn gerçeði
Karacakýz kaybetti endazeyi ölçeði
Mazlumun mahremine dalanlardan usandým.
Karacakýz Emi Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.