BENDE AKIL KALMIYOR
Bu kaçýncý selâmdýr, bu kaçýncý sesleniþ
Taþtan kelâm geliyor, senden kelam gelmiyor
Bu kaçýncý gözyaþý, bu kaçýncý hisleniþ
Bütün hatlar kesildi, bir haber de salmýyor.
Eskiden özlüyordum, þimdi tümden yitirdim
Yer yerinden oynadý, ben kendimi bitirdim
Elim kolum koynumda, tek baþýma oturdum
Halden hale düþmüþüm, durumumu bilmiyor.
Bu hasretlik sonsuz mu, gün olup elbet biter
Ölümüne sevdalýk, ölümden daha beter
Ocaðýmýz yanar da, gönlümde bülbül öter
Ne kadar uðraþsam da, onun yeri dolmuyor.
Ýyi doðru var iken, yoldan mý saptým dedim?
Bunca nazdan býkýp da, ondan mý koptum dedim?
Bilerek bilmeyerek, hata mý yaptým dedim?
Eþe dosta sorarým, neden yüzü gülmüyor.
Canýma yetti bitti, ne olursun gel artýk
Seni çok sevdiðimi, anla artýk – bil artýk
Beni fazla bekletme, çal kapýmý çal artýk
Her bir þeyi denedim, ne yaptýysam olmuyor.
Nahlet olsun talihim, þeytanla vuruþuyor
Ýþi gücü yok gibi, benimle yarýþýyor
Saf ve sade duygular, beynimde karýþýyor
Þikâyetçiyim dostlar, kafasý da almýyor.
Necati ikna olmaz, açýlýyor yarasý
Gözümde fink atýyor, aký ile karasý
Nasýl sakin olayým, kanýyorken burasý
Tamam anladým ama, bende akýl kalmýyor.
Necati OCAKCI
31.03.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.