kü
Ölen Kim
“Bir uðultu derinlerden
Koptu geldi durmadan
Bakmadan evimize hanemize
Yýktý geçti sormadan”
Gece yarýsý derinleþen uykular
Yeni bir güne amade kýlar bizi
Küçük ölümdür ya gece, maalesef
Düzeni mi desem emri mi doðanýn
Maðlubuyuz bu kara gecenin
Selamsýz sabahsýz, hunhar,
Daðlarý yaran zalim bir güç
Kanatarak ruhumuzu
Sarsýyor evimizi inatla
Sallýyor saða sola, aþaðý yukarý
“Rabbim, sen yardým eyle
Baðýþla bize çoluðumuzu çocuðumuzu
Öksüz yetim kalmasýn kimse”,
Diyor büyüklerimiz canhýraþ bir telaþla
Önce yavrularýný düþünüyorlar
Atabilirlerse üç-beþ adým
Çifter çifter su verilmiþ kalkan misali
Kapanýyorlar evlatlarýnýn üstüne
Bir saniye daha fazla yaþatmaya onlarý
Daha birkaç saniye önce hayat ortaðýmýz
Tonlarca kütle kat kat çöküyor üstümüze
Yazsýn tarihçiler bir bir son rüyalarýmýzý
Anlatsýn þairler, yazarlar
Çapulcu Moðollardan bin beter bu afet
Bir çýrpýda çalýyor hayatýmýzý
Kapýlar, kapýlar açýlýn
Parçalanmayýn n’olur dayanýn
Çýkarýn bizi dýþarý
Hiç olmazsa çocuklarýmýzý
Atýn bir yol sokaða, caddeye
Tek razýyýz bu cehennemden kurtulup da
Donmalarýna dýþarda!!!
Duvarlar, sýrdaþlarýmýz
Yýkýlmayýn üstümüze, boyun eðmeyin
Salmayýn ruhsuz betonlarý üstümüze
........
Aaah ah bu çýðlýklar
Yürek yýrtan bu çiðlýklar
Sinse de enkazlarýn içine
Doða acýmasýz ve vicdansýz
Toprak Anaya küs mü kinli mi
Týnmadan çoluk çocuða
Anayý-babayý, ebeyi dedeyi
Bir cellat gibi koparýyor hayattan
Yanýbaþýnda en sevdikleri
Acý ve kahýr içinde bir bir
Verirken son nefesini
Canýný henüz vermemiþ her fert
Bin can veriyor gidenle beraber.
Ellerim üþüyor anne, ellerim!
Ayaklarým uyuþuyor...
Sað bacaðým sýzlýyor, oynatamýyorum
Koruyucu meleðim mi ne aniden
“Koru!” dedi kendini
Kapadým iki kolumla baþýmý.
Üstüme düþen molozlar kýrdý kollarýmý
Þimdilik kurtarsam da kafamý
Çöktü üstümüze deprem
Çöktü her þeyimize; evimiz, ailemiz?
Yoksa bunlar yaþasak da biz neyiz?
Biz neyiz, biz neyiz?
“_Biz havasýz, yaralý ve çaresiziz
Hasbelkader yaþasak da bu an
Çýkacak mýyýz bu cehennemden
Güçlüdür babam bulur çaresini
Enkaz, moloz, beton meton dinlemez
Teee vakitte deðil; tez vakitte çýkarýr bizi dýþarý!”
“_Yook yok maalesef, utanasým geliyor kendimden
Yetmiyor gücüm yetmiyor buza kesmiþ ellerimle
Üstüste katlanmýþ ve sýkýþmýþ beton bloklarýný kaldýrmaya
Caným çocuðumun sesini duya duya
En içten dualarla
Allaha yalvarsam yakarsam da
Yaklaþýrken O’na kopuyor benden biraz daha
Neye varsýnýz elim, ayaðým, bedenim? Dedim kendime
Ne iþe yararsýnýz siz; yaramadýktan sonra
Moloz yýðýnlarýný
Enkaz arasýndan çýkaramadýktan sonra
Canýmdan öte bildiðimi
Nasýýll, nasýll ...
......
En hafif(?) acýyý tarif eder mi usta bir yazar
Hangi kulak dayanýr yaralý bir annenin aðýtýna
Acý ve aðýr tevekkülle isyan arasýnda
Tutuþmuþ ruhuyla bir babayý
Hangi ressam çizer !...
Tüm yakýnlarý burnunun ucunda
Hayatýný kaybederken birer birer ....
Gayrý yaþamak ölmekten de beter
“Toprak ana, devlet baba
Ne kadar büyüksünüz ne kadar!
Ne kadar yaþlýsýnýz
Benim kadar yaslý mýsýnýz?”
Oðlum, dayan, az kaldý
Gelen gidenler umut serpiyorlar gönlüme
“Kurtulacak” diyorlar
Biraz daha sabretsin, dayansýn
Sakatlýða, soðuða, havasýzlýða,
açlýk ve susuzluða
......
Bekliyoruz enkazýn yanýnda Godot’u bekler gibi
Bekliyoruz yakýnlarýmýzý kurtarmaya devleti
Toprak ananýn Hades’inin hapsaldýðý
Soyumuzun asil ve masum evlatlarýmýzýn
Kurtarýlmasýný cehennemin dibinden
Hep kutsadýðýmýz ve kutsanýlan
Devlet babadan
Gam deðil periþan halimiz
Bekliyoruz yýrtýk yüreðimizin çýðlýklarýyla
En acý suskunluklarýmýzla
Canýmýz, ciðerimiz için
Bekliyoruz ...
Yaþarken en aðýr kahýrý
Viran hanemizin yanýnda
Çöken bedenimizin ve ruhumuzun enkazýný
Kaldýrsýn þimdi belediyeler ve devlet
Ýnsanýný yaþatmakta sýnýfta kalanlar
Ahý tutsun hayatýný kaybedenlerin
Ve yaþasa da içten içe ölenlerin
24-25 Mart 2023
Muharrem Delibaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.