Yaðmur yaðýyor gene gözlerime özenip Hüzün bulutlarýmý her an ederek takip Yaðmur ayný yaðmur; ýslak ve serin. Düþmüþ gibi benimle aþkýn girdabýna Nisan incileriyle süslü þeffaf teniyle Ýniyor yeryüzüne yüksekleri býrakýp Acýyor sanýrsýn þu halime bakýp Akýyor iþte tüm acýlý yüreklere
Yaðmur yaðýyor gene, beni teselli için Bütün sisleri silip süzülerek semalardan Yaklaþýyor ruhuma sanki tüm hüznüyle Ortak olmak istiyor deryalarca derdime Geliyor göklerin sonsuz karanlýklarýndan Açmaya kilitli yüreðimi Söyletmeye suskun dilimi
Yaðmur ayný yaðmur; ýslak ve serin Hastasýyým ruhumu besleyen bu sesin Gel gör ki ben eski ben deðilim Bedenim, yýllarýn telaþýnda yorgun Yüz bambaþka, yabancý ve solgun Kalp tuz buz olmuþ, sevda harbinde Yüreðime çökmüþ hüzün gün be gün Sonu gelmez gönlümdeki kederin Dibi okyanuslardan daha derin
Yine koþmak istiyorum altýnda, Göklerin iyi niyeti bu serin ýslaklýðýn. Ne önemi var ki yaþýn, baþýn, kýlýðýn!
Ýnciler iniyor sicim sicim Güneþin içinde kýzdýrýlmýþ inatçý bir elmasla Dilinmiþ kalbimi incilerle bezeyip þiire Yazýyor i mgeler dize dize
Yaðdýkça çisil çisil gökten aþaðý Gönül yangýnýma su serpiyorsun sen Kesilmediðini gösterir gibi umudun Yüreðimi tane tane eliyorsun sen Ruhumu anne þefkatiyle beliyorsun sen
Muharrem Delibaþ 29 Kasým -5 Aralýk 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
küntagsu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.