Seni Beklerken Üşürdü Vakit

Dökülseydim sana, yaðmur saçaklarý çürütürdü
Yanýk ve isli bacalarýn eski kalburu olurdu vakit
Döküldükçe içime, maðrur ekseni çalardý saatlerin
Damlalarla savrulurdum kâinatýn en paslý yerlerine
Sana dökülmek, nehirlerin izdüþümünü takip ederek
Savrulmaktý kýyým bir þafakta, yoksul bir meridyene
Daðlarý aþýp, kendinden taþarak yol aramak izbelerde
Varlýðýný düþünmektir sana dökülmek aþk bakýþlý yar
Adýnýn miracýna tutunarak iklimlerle çoðalmaktýr....

Seni beklemek, gelecek ile bugünün köprülerini aþmak
Bir düþün içinde hoyratça yuvarlanmaktýr, çocuklar gibi
Aramak ellerini üþümüþken, bir bardaktan sular içmek
Gülümsemek olur olmaz þeylere, tüm insanlara gülmek
Aramak seni, çocuklarýn düþler emdiði tahta beþiklerde
Takýp takýþtýrmak, sesli düþünüþlerle sevdiðimi söylemek
Seni beklemek, karýþmak ansýzýn umarsýz bir sessizliðe…

Cennetin öte yüzünde beklemektir aþk, hep seni düþünerek
Bütün hayallerin tamama erdiði, düþlerin kýrlarda çiçek açtýðý
Rüzgârýn kötülükleri alýp götürdüðü, aynalarýn bize gülümsediði
Mavi denizlerdeki bütün gemilerin ayný anda aþka yelken açtýðý
Fikirlerin hep ayný olduðu ve kötülüklerin hiç olmamýþ sayýldýðý
Batmýþ gemilerin yüzeye çýkarak, acýlarýn asla yaþanmayacaðý
Umutlarýn papatya yapraklarýndan çýkarak ruhlarýmýzý okþadýðý
Çaðlar ötesinden gelip, sessizliði kucaklamaktýr seni beklemek...

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: