Yitirdik Doğruluk Erdemini

Hak arasaydý uyanýp derin uykusundan Sezar
Bütün bilinmezliklerin þaþkýnlýðýna atardý zar
Utanç kendi rahlesinden alýrdý kutsal kitabýný
Yýlan baykuþa yenilmezdi, kurt açlýða ulumazdý

Daha yapacak çok iþi var þu garip Âdemoðlunun
Önce soyunu anlamayý öðrenecek, düþünecek ah!
Soyluyu soysuzdan ayýrarak samimiyeti hatmedecek
Anasýndan emdiði sütü piþirmeyi yeniden öðrenecek

Zerrece sabýrdan helva yapardý bir zamanlar analar
Vefayý kavurup aþka çerez ederdi masumane asaletine
Önce sýrrýndan sýyrýldý insan, yalan oldu tek sermayesi
Bilinmez bir meçhule gidiyor heyhat, ölümdür adresi

Çoðalýyor sevgisizlik, bölündük kendi neslimizin rengine
Önce et ayrýldý týrnaktan, sonra kardeþi sildik lügatlerden
Savrulduk yaban iklimlere, yetmedi girdik yobazýn emrine
Bayramlar bile artýk anlamsýz, aþký bile sildik biz defterden

Yitirdik doðruluk erdemini, cebren ve hileyle alt edildi insan
Hangi acýnmýþlýk hali özümüzdeki, þu kadrimi nerelere itsem!
Yalnýzlýðýn davullarý çalýyor bakýn, hangi düðündür uzaktaki!
Dostluklar bile el oldu neyleyim, ah hangi kutuplara gitsem!

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: