Derin Bir Karanlık Yaşamak
Kendi içine sönen ýþýklarýn sükûtu usumda
Sevgisizliðin kol gezdiði upuzun çöllerde
Kalaysýz bir çanak gibi insani itilmiþliðim
Dinlesene yüreðimin ölümle olan valsýný
Ben yýkýlan aþk kulelerinin gölgesindeyim
Sonu gelmeyen yalnýzlýklar içine gizlendik
Islanmýþ kanatlarýmýza güneþ taþýyor kuþlar
Kan içiyoruz asýrlardýr doyumsuz bir kaptan
Güneþ eski güneþ, bu gök ve denizler bizim
Ýtildik aþka ihanete, hangi ihtiþamýn kölesiyiz
Güneþi emziriyor düþümde bir kadýn, bakýþý gül
Eskimiþ dünlerin prangalarýný çözüyor bir adam
Bir kuþ sürüsü kafeste, yaþamak ruhumda çýðlýk
Hangi kitabý açsam yalnýzlýk, sözcüklerde elem
Umarsýzlýk pay ediyor insanlar, tükendi neslimiz
Bütün yüreklerde yangýn, yalaný istifliyor kimileri
Koyun kurda karýþtý, çaresizlik demirini kemiriyor
Ýnsan sürüleri istikametini þaþýrdý, güneþe yürüyor
Üþüdük aþk çardaðýnda, kaydýmýzý ihanet tutuyor
Derin bir karanlýk yaþamak, kehanet saati çalýþýyor
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.