“orasý bizinen de sýkýntýlý hak(i)kat valla” manalý manalý bakdýlar “hayrola” Hasan Abe(y) “-yau, sizin; aðayýn Ümmü Gýrhasannara “beþþik-kertmesi” de(ði)l miydi, dedim “-abey o o(ð)lan bireþ aylakcý çýktý, serserinin öðnde ðedeni, emmisi olalak ben dahi ondan kesdim ümüdümü-mümüdümü bi ðünden bi ðüne; Allahýn bi ðünü yengemin gapýsýna gelip de eller gibi “Allahýn emri böyleykene böyle ortayere bi “hu” demedileri-ki, gýzýn yaþý geldi-geþdi, akrenneri, ondan güçcükler çoluk-çoca garýþdý hemi de hunu eyi belle Irazca Yengem de Gara Bekirlere “verimker” þahsan bana öyle ðeldi bilmeyon ötesini . Hasan Abey kesdirdi atdý “-esgi köye “yeni adet” getirmesinner eðri-büðrü bedihalt etmesinner” “-ötüyon arayerde öyle bi þayia dolaþdý” “-ule o(ð)lum bu iþlere ne garýþýr garý ðýsmý garýnýn garýþdýðý iþten töbe hayýr beklemesinner Üseyin sen de gýzýn dayýsý sayýlý(r)sýn öyle ya sen ne deyon bu durumnara.. ay aydýn yol belli, her þey eþgere her þey apaçýk gözüyün öðünde” . Üseyin Abey; “benim emmioðlu o(ð)lan bobasý netçede “yandan eniþde” Gýrcavýr da bu iþe bek müsama(ha) gösdertmez, hoþ görmez; boþ vermez senin annaca(ðý)n bek gabil etmez ýrazý olmaz o ðýzý oraya verdirtmez, gelin etdirtmez baya bildiðin cavýrdýr, gafasý her boka çalýþýr baya bildiðin garný dardýr bana ðalý(r)sa; unutmaz-unutdurtmaz benden söylemesi illem de illem bi düþüncemesi, olmadýk bi gurampasý vardýr” alýn bi cýzýk; görü(r)sünüz bi . “-sen dut, gözünden bile sakýn, benimse! bitecik o(ð)lunun “beþþik-kertmesi” belle!, eviyin gelini, ehliyalýn gözüynen bak ondan sonura gözüyün öðünde hemi bi gapý-ðonþuna, Allahýn çobanýna hemi de hazzetmediðin Gara Bekirlere Allahýn iþine bak, onnar bunu nasý(l) ðöze alacak þaþdým galdým valla ! vay bee! üsdüne-üsdelik aða ðýzý çobana ha, dünkü gapýnýzýn yanaþmasýna ý-ýýh, valla-talla olmaz, o gýz oraya varamaz, sen delimi(si)n bizimo(ð)lan yauu buna heþ bi kimse, heþ bi Alla(hý)n gulu bobam da Gýrhasan da gayýl olmaz emme du(r) bakalým adý üsdünde Gýrcavýr ne deyyo bu iþe annayalým dinneyelim durup bekleyelim bi meþveret edelim ya da gýr eþþeðin aklýný erdirelim . “-eyi de, alsýn madem, bizim o(ð)lan Gýr döyüs; hemi almaycak, hemi de kimseye gayýl olmaycak bu hesap, o hesap; gýzý olan; .! gelin etçek, o(ð)lu olan gelin alcak, Yövmül Gýyametden beri bu bö(y)le epap!” “madem öyleye gel.. meseleme bu kendi aranýzda halledin me(v)zuyu senin Alýya alývý Ümmüyü hasöz yeðenin hemi de tarlalar ele ðetmesin” . “-yerden göðe gadak haklýsýn abey velev kii biiir Ümmü, benim Alý’dan böyük” “eee” “-iki! onnarý gardaþ gibi bi avlýda böyütdük, Allah var.. gene de biz çalýya daþ atdýk, teklif etdik, yokladýk, çalýya daþ etdýk yemin billah etdi, bizim Alý! Ümmüyü asla isdemeyyo almaycak” “-hemi de Irazca, oldum olasý bizi kendine hiþ münasip görmediy ki alçak! gapýlarý camlarý asla bizden yanna açýlmadý bayramda seyranda ne kendi ne çoçklarý dedemi ebemi file bayramlamaya ðelmez Irazca bize ðýz-mýz vermez!” !
“-öyle þey olur mu yau.. garý gýsmýnýn kesdiði tavýk bile ölmezimiþ.. varalým bi de biz “çalýya daþ atalým”, bakalým.. bakalým Gýrcavýr ne deyyo bu iþe, bi dinneyelim annayalým Gýrpopaz senin öz be öz emmolun bacanak günahým gadak se(v)mesem de, nayeti beri baþda da Ümmü; ýramatlý agayýn gýzý seninde el hasýlý kelam.. bu iþe bi hal çaresi bulmak bize galýyo, nayetinde!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.