Alnýmdaki çizgiler sýzlar içine sessiz Kanýmla silerken ben gözyaþlarýmý Aynalar yüzümü göstermekte hevessiz Dilimde kelimelerin o suskun ve kanlý tadý
Kendi sahillerine vurdukça þu yüreðim Yalnýzlýkla çevrili dipsiz ufuklarýna Karýncalanýyor kaným damarlarýmda Kör karanlýklarda saklanýyor ýþýðým
Söndürülürken her gün gecelerim þafakla Düþer önüme gündüz gölgesi yüreðimin Sonsuz bir ufuk çizer bakýþlarým boþluða Kaybetmiþtir yerini daðlarým ve göklerim
Silkelerim durmadan tozlanmýþ bir denizi Dudaðýmda hâlâ yedi denizin tuzu Ardýmda býraktým ben artýk kendimi Sürüklüyor bir nehir bitmez susuzluðumu