Uzak bir rüyada seni arar gözlerim Düþlerimden yastýða taþarken gözyaþlarý Mazide kaldý artýk gençliðim senelerim ardým bir çýkmaz sokak önüm hece taþlarý
Titrek damladýr þimdi gözlerimde hayalin Her düþündüðümde seni durmaz taþar þu içim Paslý bir mýh gibi içimde yaþýyorsun Bir gölgenin peþinde geçerken þu günlerim
Alnýmdaki çizgiler umutsuz düþünceler Söylenmemiþ bir aþkýn aðýrlýðýnda sözler Sonsuz bir sükût ile yürek seslenir ancak itirafýný bu aþkýn taþýmaz hiçbir dudak
Kâðýtlara döktüðüm þiirlerimden çok daha fazlasýdýr bu aþkýn yüreðime düþen kanlý gölgesi bil Çoðaltýrken acýyý hýzla eksilen zaman
Seni benden sürgün tutan yýllarým Hayallerle süsledi olmayacak her aný Önüm arkam saðým solum hep ölüm Takvimden kopan yaprak dönmez ki yerine
Dökülen her yeni yaþ yeþertse de yüreði Meyve vermez bu aðaç zamanýn soldurduðu Zamaný aþan çiçek ancak açar ötede Tene deðerken anýn her dem paslý soluðu
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmandeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.