SILASI GURBET

Kaçýp da gelmiþti yýllandýkça çoðalan yalnýzlýðýndan
Geceydi
Zamansýz bir düþten uyanmýþ gibi
Durdu adam uçsuz çoraða
Durdu gözleri kavuþmayý unutup kirpikleri
Kandý kan revandý çaðlamýþ Kýzýlýrmak

Sesini vedalara emanet etmiþ
Sýrtýnda rüzgarda savrulan gölgesi
Toprak dedi toprak
Sürdükçe týrnaklarýnla bereketle dolacak
Ve toprak fýsýldadý bir çiçeðin dudaklarýndan
Duymadý bulutlardan baþka kimse
Bilmezdi kimse gözleriyle konuþanýn dilini
Duyulmaz ki
Yüreði kanamayana sancýnýn sesi

Uzadý zaman
Rüzgar türküler söyledi ýslýk ýslýk
Aðýtlar da vardý daðlardan gelen
Ve ovalardan akýyordu
Kavgalara ses olmuþ ezgiler
Sazlarýn týnýsý çalmýþtý ýrmaklarýn þýrýltýsýný
Sonra kurumuþ kangallar
Karýþtý saman sarýsýna
Oturunca bir keder
Ta göðsünün ortasýna
Döküldü ne varsa sýrtýnda kambur
Ne varsa yüreðinde yalnýzlýða dair
Ne varsa yaþanmamýþ ve maðrur

Dedim ya geceydi
Gökte bir öbek ay ýþýðý
Uzakta bir köyde köpek sesleri
Baktý adam bakmaya doymadan
Baktý adam baktýkça yanarak
Baktý adam baktýkça aðlayarak

Belli yýldýzlarý silmiþ bu gece keder
Dolunaydý pusluydu
Bulutlar aðlamamýþ
Çýðlýðýnca doluydu
Çöktü adam sýlam dediði topraða
Döküp de gurbetini esen þu rüzgarlara
Ellerinde toprak ellerinde yangý
Alnýnda babasýnýn teri
Anasýnýn hamur kokusu
Sevdiðinin kýnalý ellerinde dokunmuþ halý
Ceplerinde mezar topraðý

Geçmedi hasreti belki
Ama gelip oturdu yüreðine
Doðduðu topraklarýn yabanlýðý
Kýrýlýrken sýkýþtýðý þehirlerin parmaklýðý
Ölmüþlerdi bu topraða
Bereket olacak yýla
Tutkundular bayraða

Tuttu yoksul çocukluk yýllarý ellerini
Anlatýrken denizleri o mavi dalgalarý
Sararmýþ salýnan buðdaylarý gösterirdi öðretmen
Tozlu toprak yollar bulduðunda asfaltý
Bir bir sönmüþtü bacalardan duman
Bir bir satýlmýþtý tarlalar
Bir bir çaldýrýrken masumiyetini insanlar

Durdu adam
Geceydi
Uzamýþtý zaman
Varmýþtý
Ulaþmýþ
Bulmamýþtý sýlayý
Geceydi bulunmazdý kaybettikleri
Bulutlar aydan utangaçtý
Soluk kandiller gibiyken yýldýzlar
Soðuk bir nehir aktý daðlardan
Kim bilir erimiþ tunç belki
Yanaðýna süzülen damlalar
Toprakta özlem
Sevda kuþanmýþtý rüzgar
Hasretle beslenmiþ sevda kokuyordu dað taþ
Kanatlanýrken bahar usulca can hýraþ

AHMET GÖÇER
Sosyal Medyada Paylaşın: