Axis Mundi
Yerin göbeðinde saklý bir nehir gibi
Ölümdür aslolan, yaþam hayali bir þehir.
Bozuk bir vimananýn kalbinde, kutsallarýn kutsalý...
Adý, bilenlere seslenir.
Canlý bir enerjidir ses, ruhu dokuyan.
Tüm kitaplar ahmaklara yazýldý, okuyan
Yaþar ve öðrenir, levhi mahfuza dokunan
Yaþamý bir kafes gibi yýkar ve onlarý duyar.
Anlaþmasý budur kralýn, yeþille anýlan.
Kapat gözlerini ey ahmak insan!
Kapat ve dokun karanlýða.
Karanlýk da sana dokunsun!
Göz bebeklerinin ardýnda bir baþka
Göz kapaðý daha var, onlarý açan!
Görür ve anlar, Mushishi’dir ýþýklý nehirde oturan.
Ah o nehir... ölen, olan...
Her ne varsa, içinde akan, akan, akan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Emin Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.