RIZA LOKMASI...

Günler tutar ellerimden,
Geleceðe atar beni.
Hergün çeker bir yerimden,
Kör kuyuya iter teni.

Sende idi hani gençlik?
Daðlar ardýnda dururdu!
Gör ki dünya denen hiçlik,
Sýrtýný yerlere vurdu.

Aþktan sakýn söz etme hiç,
Aþkla geldin bu dünyaya.
Kendine uygun hýrka biç,
Hakk’a verdin gönlünü ya!

Kâmil oldun, laf dinledin;
Sözün özü sende kaldý.
Kim ah etse sen inledin,
Dert, içine seni aldý.

"Ýnsan" dedin, baktýn ona,
Milleti, sýrtýnda sandýn.
Kamýþ verdin oltasýna,
O yedi, sen suya bandýn.

Hemdert oldun, yaralandýn,
Bazen kesildi soluðun.
"Çâre" diye paralandýn
Akmaz olunca oluðun.

Geldi uzun yolun sonu,
Kapý deðil, Allah’a bak!
Þükrile ye bulduðunu,
Rýza lokmasýdýr el Hak!

07.11.2013 Fatih-ÝST..(Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: