ŞİİRLERİM BENİM PARMAK İZİM...
Ýçimde saklý mimoza bahçesi
Hasretle ördüðüm saçlarý yollarýn
Yankýsý duyulmazken sesimin
Yâd ettim mazimi
Güme giden beþinci mevsimdim ben irdelenesi
Bir düþ gibi bir hayal gibi…
Saðalttýðým mutsuzluðum
Þiirlerse üstüme serili yorgan gibi
Gizinde saklýyým duygularýmýn
Rüþtünü ispatladým bir kere ömrün
Rengi kaçýk bir hüzne gömüldüm ansýzýn
Kâh düz yolda yürüdüðüm
Kâh þekli þemaili olmayan bir kördüðüm
Tek kozum saklý kozamda
Sevgiyi þerh düþtüðüm
Kalemimse parmak izim
Esefle söylenmiyorum artýk
Bir aldatý olsa bile…
Aþka þiirler yazýlasý çaðlarý çoktan geçtim
Bir að misali yakalandýðým
Bir bað misali yazdýkça þiirlerimle köprüler kurduðum…
Belki de ansýzýn veda edeceðim an’ a
Bin bir edayý içimde sakladýðým o teyakkuzda
Serpilen dizelerimle sarýp sarmalayacaðým içimdeki
Yetim çocuðu
Mimlenmiþken yalnýzlýðým
Hali hazýrda saklý tuttuðum masumiyetim
Ne çalýntý ne cýngýlý ömrün
Varsa yoksa þiir ekip
Aþk biçtiðim
Üstü örtülü bir hüznü þiar edindiðim
Ne de olsa þiirlerim hayatýn güftesi.
Eziyet babýnda yazmadýðým her gün bir Çin iþkencesi
Azat edilesi sözcüklerim var çünkü
Ýçimde ta derinde yaþayan bir kuþ gibi
Çýrpýndýðým sahi, söyle çok mu belli?
Çapraz bulmaca gibi
Serildiðim dizelerim
Diz dize yaþadýðým ölümün arifesi
Dizlerimin baðý her çözüldüðünde
Dizginleyemediðim bir güdü bir coþku âdeta
Kalemin baþkaldýrýsý
Bense aciz varlýðýmdan dönüþürken tanrýya.
Tacizi duygularýn
Tevekkül yüklü güdülerimse muhtýrasý ömrün
Kök saldýðým
Bazen kökümü söktüðüm
Bazen yaprak döktüðüm
Bazý bazý hasret yüklü
Haizi olduðum ne çok duygu
Elimin beþ parmaðýný çoktan geçti yazdýklarým
Oysaki yediremediðim binlerce sýfatý
Ön gören eþrafým
Halimi hatýrýmý sormazken
Sýrlarýma mesken çalýntý ve isyankâr ruhlarý
Bende dominant bir tanrý misali
Ýçimdeki cennetin tek yolcusu.
Cehenneme dönmüþ hayatýmýn yongasý bir ruh
Dikilesi söküklerimle þerh düþtüðüm adeta bir güruh
Elbet sözcüklerin ýssýzlýðý dinerken
Çaðrýsý týrmalayan kulaklarýmý
Yere göðe sýðamadýðým
Bedenimin dar geldiði ölüm öncesi
Bir öykünün þiirle vaftizi
Esefle söylediðim o acýklý türkü.
Þiirse bir ülkü
Þairin ülkesi her duygu her güdü
Aþkla itham edilesi bir mizaç
Þen sesim ve kalemim iken o kýrbaç
Hemhal olduðum ansýzýn
Sýzýp kaldýðým
Sýzlayan ruhumda saklý bir fýsýltý
Þiir olup baþ koyduðum yolun da yok iken dönüþü
Yoktan var edene sevdalý bir fani
Aþkýn ve yalnýzlýðýn þiarý ve meþrebi
Yazýlasý nice dize nice þiir
Ýnfilak edilesi yürek ikliminde serili bir kilim gibi
Ayaðýmýn altýndan kayan ömrü þiirlerle diktiðim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.