Gölgen Gölgemin Suretidir
SHADOWS AS A DREAM
Özlemek ve sevmek arasý anonim yalnýzlýklar içinde
Ah yine ,yeniden ölmek...
Hadi "yok "de sen,
býçkýn delikanlýsý mahallenin,kuyruksuz kedisi o suretin,
hadi miyavla aðýtsýz þahlanan þu kalpte.
Ama
Gel de
Konuþ benimle...
Mevsimlerin sonbaharlarýnca yapraksýn sen
Yaðmur ormanlarýnca ýrmak
Küheylân hýrslarýn uzaðýnda ve ýþýklý gölge sen!
Sen.
Söylenmemiþ bir þarký dilimde ...
Ýçimin bitimsiz uðultusu
Üþümüþlüðüm!
Aþkýn adýmýn gizli anlamý
Okyanus mavili ýþýk dokunuþu
Ürpertimin utangaçlýðý
Zaferi kucaklayan uyku sen...
Yutup da çýkaramadýðým kiraz
Ýçimde büyüyen aðaç
Çocukluðumun tüm sarý sýcak yazlarýnýn adý sen
Hiç unutmayacaðým yüzlerin bütüncül arzularý
Sýnýfta kalýþým
Belki de ilk aldanýþým
Dur.....
Biraz dinlen ’sen..
Acý yok mu sanýyorsun
Suyun dizinde
Su gölgesinde düþlerim...
Sýr gölgesinde sessizliðim
Sur diplerinde yalnýzlar...
Yalnýzlýklar eþkiya!
Eþkiya kýlýðýnda gizil yeþil gözlerin/in...!
Gelin...
Gelin de durulun
Dirilin ,doðurun kendinizi kendinizden
Dinlenin...
Yanýbaþýndayken kendinizin ,
Uçurum kenarýnda bir beþiðe benziyorken gölgeler
Gölgelerimiz bize benziyorken susun ya da s’eslenin
Duyan olur belki,uyanan olur,dinlenin vazgeçmeden...
Gölgem gölgene ten !
Gölgem gölgene suret olsun
Avucumdan havalansýn kuþlar
Dinimiz aþk olsun
Kanýmýz kül
Özümüz töz olsun sunaklarda
Zaman bize benzesin atlaslar boyunca...
Beþikler boyunca salýnan,sallanan rüzgârýn eþiðinde
Tensu dokunuþ
Yaz sýcaðý
Ýnsan sesleri
Baþýboþluk
Zaman ve acemi aceleciliðimizden yansýyan sessizlikte bozulan ezber ..
Bize benziyor
Þimdi aþk sana benziyor...
Bilsen ah! Ah ! Bir bilsen!
Ne güzel þey þu yaþamak gayesi
Ezginin dilini yakan tuz
Kutsal tuzda mavi
mavide deniz ve gözlerin
Ne güzel bakýyorlar göðe
Yaðmur yaðýyor kumsala
Þimdi aþk bize benziyor
Neden olmasýn...
Yaþam da ölüm de bize benziyor.
Yorgun bir aðaç,küçük bir çocuða benziyor bazen.
Gölgen gölgemi kovalýyor
Kum saatlerince çöl
Buzsu yalnýzlýkça ömür
Ah !
En çok bize benziyor...
Ezber bozan dekreþendo aðýt
Yitip giden zaman ve Leyla Teyzem
Ne çok bize benziyor.
Yüzümüzün nisanýnda bulvarlar
Aðlayan nehirlerde kan
Ah iþte içimizde...
Ýçimizde hiç bitmeyen zaman..
(Kýzýla çalan þerbetimizi içiyoruz )
Zaman en çok bize benziyor...
Miyop gözlerinin uzaðýndayým biliyorum..
Biliyorum gölgelerin dansý baþlayacak birazdan
Akþam sefalarýnýn efsunlu gizemi ve tüm gidenlerin teni
Kaçýrýlan o son tren
Gelip de oturacaklar soframýza
Tamamlanacaðýz
Aðlayacaðýz doludizgin
Topraða benzeyeceðiz sonra
Yaþam en çok küle benziyor...
Masamýzýn ayaklarýna dolanýyor kaneviçe yalnýzlýklar
Salýncaklarýmýzýn zinciri
Parmak uçlarýmýz karýncalanýyor...
Bereket deyip,kucaklýyoruz tanrýyý,karýncalarýn gözlerinden öpüyoruz aðlamaklý.
Hüzün en çok göðe benziyor.
Bereketli topraðýn hüznüdür artýk buðday tarlalarý
Ölüm neden hep sana benziyor...
Yaþam neden hep sana
Çocuk aðacý olmuþsun sen sonsuzlukta
Gözlerin güneþe benziyor ah !
Gülümsemende annemin katýþýksýz saf bakýþlarý
göz kýrpýyor mezar taþlarýna
Dil çýkarýyorsun yeniden
Gözlerin gül gün bakýyor,bilmem neden.
Dilimiz aþk,dinimiz aþktýr artýk..
Bitimsiz þarkýlarýn kamburunca taþýyacaðýz atlaslarý sýrtýmýzda
Ölüm yutup da tüküremediðimiz kirli bir mendil gibi kanayacak kör kuyudan
Miyokard enfarktüsünden olmayacak vedamýz sonsuzluða
Kuþ kanatlarýnýn bilge yalnýzlýklarýnca s/usacaðýz,susayacaðýz uçacaðýz belki
Tanrýlarýn sessiz oyununda ölümsüz
Bitimsiz aþkta yenik
Bileklerimizce yabancý
Dikenli güller kadar vakur
Eðilmeden,dimdik ayakta öleceðiz ah...
Ah iþte bilmeksizin...
Biz bize
Diz dize
Çocuk’ su gölgelerde
Oyuncaksýz
Yaþama kanarak
Sessizliklerce...
23 Haziran 2022
This is not the end,this is just the beginning...
14 Mayýs 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.