“-haa onu deyodum, þey!! ne deyodum; ha! Yeter Gelin “afýyon südü iþmiþ” dediler nayeti kendini int(ih)ar edip mafat edinçe el içine çýkamadým, atladýðým gibi Üseyin agamýn ata, ver elini Ayýplar Gorusu, geþdim getdim öte yüzlere.. kendimi yollara saldým, Mýsýrlý, Saðýr, Yarýkgaya, Körküler Elbengi, Surk, Terziler; Sücüllüye vardým . o köy senin bu köy benim gerþi ha, iþin aslý; ziyaret etçek epap da galmamýþ ya kimselerin gapýsýna varamadým, bi lokma ekmek isdeyemedim taam lokmasý yemedim kimbili(r) kaþ gün geþdi adýný duyduðum emme taha önþe garþýlaþmadýðým bi Elbengilinin evine vardým adam beni hemen hamamlýða sokdu esgi-mesgi, kirli urbalarýmý soydu ataþa atdý kimse görmeden dipden dýrnaða kendi asbaplarýndan keydirdi yedirdi içirdi, adam yerine ðodu beni “çoluk-çocu(ðu)a” görünmeden beni atýma bindirdi savýþdýrdý sonuratdan epap olduk adamýnan çoð iþini halletdik hepiciði o ðün etdiði eyinnik . gene öyle bi ðün Alime Çeþmesinde suladým atýmý Celepdaþ’a u(ð)ramadan, Çataldepe, Pýsýlý Bucaðý topukladým; Söðütlüye varalakdan, bakdým bizikinner, Garaðuzda çökmüþler kölgeye, kim getirdiyse yemiþler-iþmiþler nohut ütmüþler beygirler Apdal Deresinde.. söðütlerin altýna yayýlmýþlar gonþu köylerden de bi sürü it-gopuk; yalaka varlar! . yannarýna varýnca barabar.. hepiciði üst-aya(ða) gakdýlar.. elpençe divan durdular.. elime-aya(ðý)ma sarýldýlar kimbili(r) kimin, kimbili(r) hanký garibenin, kimsesiz dulun canýný yakdýlar selam vermedim emme onnar “aliykim selam” dediler-aldýlar . efe bunnarda bi þamata bi þennik, bi m(uh)abbet elle! bana bi temenna epey bi onnarýna(n) dakýldým, yeyim-içim derkene baya bildiðin çete elebaþý oldum çýkdým. . nayeti.. onnardan habar aldým, içim gavrýldý hazmedemedim… dezemin Gözel Elif günden güne erimiþ getmiþ, o mahanaynan.. dezem gil de niþaný atmýþlar tabi gýzý “öte-yüze” aþýrmýþlar senin annaca(ðý)n satmýþlar hasoynan, üso çete! “dakma gafana bizimo(ð)lan” “her genþ gýzýn baþýna ðelir” dediler.. göz etdiler neyeyse? býyýð altýndan gülüþdüler . onnar gülüþdüler ya ötekinner de gülüþüyo hemi de onnardan beþ fazla böyle epaplar olunþa; gerisi unudulu(r) gederimiþ nayet unuduluyo.. olacak olmuþ; gelmiþ-geþmiþ ömrümce yola çýkdým mý hep o köy ðetceðmiþiyin gibi atý sürerdim emme esla o köyün gatýna girmedim ömrümce Gözel Elifi heþ görmedim maksat huzuru ðaþmasýn emme ne gocasý ne de bi baþgasý baþýna kakmasýn .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.