KALEMİDİR KESKİN BIÇAĞI ŞAİRİN...

Býçkýn bir renk saklý içimde
Devasa sevincin gölgesi düþtü üzerime
Nidalarla sürüklendiðim
Nazenin yürek coðrafyasýnda aralýksýz debelendiðim…

Nankördür beþer
Aþka tutsak defalarca yasak olsa bile
Ne yazar?
Yalnýzlýðýn yaldýzlý yollarýna yaðdýkça kar
Akar da akar yaþlar gözünden
Ýsyankârdýr her ç/aðrý
Aþký külfet bilen nidalar
Sararan göðün perdesi
Sevincine tutsak yalnýzlýðýn gölgesi

Sükût diler yürek
Sevecen sesi titrer aralýksýz
Deþen yorgunluðun yürek yamasý
Bir teselliyi yâd eder
Yârine duyduðu özlem
Cebbardýr karanlýðýn izini
Süren yürekten arda kalan devasa bir küre
Meylettiði kadar yalnýzlýðýn arka bahçesinde
Kâh güneþ doðar
Kâh yýldýzlar cirit atar
Namert isyanlarýn nüvesi
Asýlý kaldýðý kadar aþka
Aþikâr askýntý olandýr mesafeler

Küt saçlý esmer rüzgâr
Aralýksýz eser
Ve sýzar gülücükler
Densiz mevsimin derli toplu bohçasý
Ýçinde saklýdýr þiirler
Þehre âþýk bir þair
Ýmha edemediði kadar kötülüðü
Derbeder ýslýklar aralýksýz çaðýrýr uzaktan
Sancýlý bir ömür
Semada saklý adeta ruh ikizi
Þairdir þehre tutsak
Þehirdir büyük sevdalarýn merkezi

Hibeli topraklar gibi
Kaskatý kesilen bedeninde saklý ölüm gibi
Kaybolduðu ne ki þairin?
Demlendiði mýsralar
Bir de yüce Rabbi
Nasýl da ona kucak açar
Gecenin kör vakti esintisi dinmez hüznün
Çalan þarkýlarda bulur kendini
Miskin kaleminden damlayan heyecan gibi
Hezeyanlar soluksuz
Hercai aþklar nankör
Acýmasýz vedasý yârin
Yüreðinde saklý o közü
Öz bilir sözünü

Korunda kalemin
Duvaðýna sýzan iklimin
Mentollü nefesi þiirin
Semada saklý bir bulut gibi
Konar da konar i mgelere
Koyu gözlerinde gizemin
Koyultulmuþ dizelerde
Korunaklý dünyasýnda þairin
Oysaki yalnýz ve aciz
Oysaki güçlü ve cebbar
Otaðý kurduðu göðün uzamýnda
Rükû ettiði kadar aþka
En çok yalnýzlýðýnda þiirler biçer

Þiirlerde saklý sýrlarýný esefle saklar
Bulutun boþalttýðý yaþý insanlar yaðmur sanýr
Yâd edilesi dünü
Yâri olmadan da geçmez ömrü
Bir hayal ve nicesi
Þiirden çok þairi
Sokar içine keskin býçaðý
Ne de olsa kalemidir:
Kâh yüreðini yaran
Kâh aþký yoran
Kâh sessizliðin bozguna uðrattýðý
Kulvarýnda tektir þair
Acýnýn dahi bozguna uðratamadýðý
Ne de olsa son gülendir
Ýyi gülen
Son sözü söyleyen illa ki kader…

Sosyal Medyada Paylaşın: