ÇOK MU BELLİ...
Ýzafi bir yaðmurdu ýslandýðým
Nöbette nöbet geçirdiðim gecelerin
Çýðlýðýnda saklý bir duayým ben
Ve de acýlarýn duayeni içimde seken
O kör kurþun misali
Devinen sözcükler ne ki ne?
Ekin zamaný henüz uðramadý þehre
Buðrasýnda günün
Kilitli yüreðimi varsýn tefe koysunlar
Ýrkildiðim her z/amansýz ölümü teselli
Bildiðim kadar yaþamýn meali
Varsa yoksa þiirler ve þiir yürekler.
Sevecen bir rüzgâr misal peþine düþtüðüm
Þehrin semalarýna yaydýðým
Örtünün gürültülü tanýklýðýnda
Yere dökülen her kýrýntý rahmetin ibrazý
Miskin gölgemle pazarlýða oturduðum
Geceleri duasý
Yazdýklarým ne ki?
Yazmadýklarýmdan sorsunlar beni.
Ya, yaþadýðým aþkýn ihalesi
Mademki kaldý bu güne
Cinnet akþamlarýnda hicrete
Dokunan kalemin nezdinde
Nabzýný alsam bile ömrün
Ölümsüzlüðü dilememiþ miydim daha dün?
Dünkü çocuðum
Günde saklý asaletim
Günde seðiren gözlerim
Alacasý yüreðin
Alametifarikasý sözcüklerin
Bazense diken üstünde oturduðum
Çok mu belli, söyle?
Hem sesimin týnýsýnda saklý o melodi gibi
Ýçimde yeþeren aðacýn açmamýþ çiçekleri
Mealim ölüm olsaydý keþke
Ve keþke yalnýzlýðýn
Kýraç topraklarýnda
Suyu çekilen denizin, ýrmaklarýn bakir sýðýnaðýnda
Semiren bir hayalin vebali mi yoksa ödediðim?
Yoksa, yoksa, âþýk olduðum çok mu belli
Yaza durduðum telaþla
Sadýk kaldýðým ruhuma
Hali hazýrda masum ve hüzünlü bir ülkeyim ben
Ýçimi delen þu çýðlýklar yok mu?
Kimselerin duymadýðý yalnýzlýðýn kokusunda
Salýnan nazlý çiçeðin yorgun dikenli bedenine
Dokunduðum da mý çok belli?
Hani, hani, uyuya kaldýðým ömrün
Sulak arazisinde yüreðin
Seken nidalarýn
Kayýp vidasý gibi
Ýçimi delen bu hüzün yok mu bu hüzün?
Deliþmen mevsimden arakladýðým
Yaþýn yasýn saðanaðýnda
Kanat açtýðým
Ýmkânsýzlýðýn çorak topraklarýnda uyuya kaldýðým
Çok mu belli sahi?
Ve de sevdiðim kadar çocuksu bir masumiyet ve aþkla
Aþina olduðum olsa ne ki hüzün?
Alýntý sözcüklerin diktiði þiirlerden deðil hem yazdýklarým
Yâd ettiðim kadar maziyi
Yaðmalanmýþ yürek coðrafyamda
Acýnasý deðil
Okunasý bir merakla
Koþtuðumu ve sevdiðimi de söyleme sakýn birilerine
Yok sayýldýðým çok mu belli?
Noksan yüreðimin nüktedan coþkusuna
Eþlik eden þehrin köprüleri misali
Diktiðim aþtýðým köprülerin ayaðýnda
Asma yapraðý gibi sarýldýðým sonsuzluðun kollarýnda
Dönenen umut gibi ýþýyan yýldýzýn
Vedasý olsa ne ki yazdýklarým
Varsýn belli olsun acýlarým
Varsýn yankýlansýn ruhum
Yarýlasam ne ki ömrü yârim varsýn olsun özlem ve ölüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.