MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yitik - 44
İbrahim Çelikli

Yitik - 44




her aðþam ya da fýrsantýný bulduk mu
ýrafýklarýnan beker m(uh)abbeti ediyoz,
barabar geçi sürüsü ðüdüyoz
daðda belde birbirimizi buluvuruyoz,
yeyoz-içiyoz; ýrafýklar da kim biliyon mu?
yediði-iþdiði ayrý getmeyen üþ giþi
ben en güçcükleriyin ya gari;
onnar bi yarennik dutduruyollar
esgilerden-yenilerden,
olandan bitenden
alýyollar-satýyollar mu(h)abbet
bana talimat veriyollar
höyle et, hora çevir, ho yanna ðet
ho tarafa sevket
ben normel güdüyon zati
onnar dediler mi
hocanýn terefi(h) ðýldýrdýðý ðibi
zapýradak düþüyon
ben seðidiyon üþ sürünün peþinden,
dolay dolay çevirion geliyon
iþin aslý üþ sürünün çobaný da benin
þargadanýn en önde gedeni de benidim
onnara hýzmat da benim boynumun borcu
canna-baþla, candan eleri
bi dedikleri iki olmayyoru
aðalarýn emireri ðibi
.
evelallah her daim þiþeler hazýr ve nazýrýdý,
“gözümün öðünde ol” der, anam bana gýyamazýdý
gýþýn; onnar evli-barklý olunþa da..
bizim ev müsayýt.. emirlerine amade dayýma
yediðimiz iþdiðimiz ayrý getmeyo
hjer dayým barabarýz zati
“hasso, hüsso”
biþiyi ýrafýkarýn yannýnda an bi!
gerisi tamam vallahi billahi..
.
o ðün gene bunnarna keyf ederkene
bunnara durduk yerde
ýçcýk da keyfim çakýr, þiþeyi dikmiþiyin
“gaç hunnarý bi sýnayan” dedim
“þeytan dürtdü” hep onnarýn dediði ðigi
onnar hep annadýyo,
hep palavra sýkýyo
atýyo-dutuyo-savýrýyo ya
ha bende laf ossununa
kilosuynan “aðýrlýk” verdikleri
esgerin garýsý Ak Gelin uçun dedim ki;
“-böyleykene böyle”
ikisi iki yerden hayretler içinde
“deme leenn” dediler..
“anna! valla billa, de-me?
gözüme bakdýlar
“vallaha-billaha mý len”dedi Haso!
dedim “hýý hýý vallaha”..
aslý mý var.. yok aslýnda!
“valla da billa da mý?” dedi Hüsso
Sarýoðlunun gelininin “adýný çýkardým”
yazzýklar ossun bana
hâlâ ýrat(ha)t deði(l), vizdaným

emme yalanýdý valla talla yalan,
kelp ola(yý)n, cehendemde yanayýn
cehendemden çýkmayan
cennet yüzü ðörmeyen yalann!
böðün dünne yarýn ahiret yalan
emme ok yaydan çýkdý bi kere..
þiþirdiler, ývgaladýlar doldurdular
öðümden gaþdýlar
ben de kendimi bi b.k sandým
atdým savýrdým
“len döyüs! zabahdan aðþama,
aðþamdan zabaha bizinensin
nezman oldu bu iþ” decekler ya
demediler
neye desinner
adamlara hekaye ilazým
zabah, aðþam “Yeter de Yeter”
meðere hepisinin de “Ak Ðelin”de
gözü varýmýþ
hep bi “ak ðelin”
isderimiþler
emme olmamýþ
“ne talihliymiþiyin”
.
yahudular
beni habire doldurdular,
“Yeter de Yeter” dediler
yetirmediler, bitirmediler
þerefsizler!
onnar sordular
ben her tefasýnda üçün yanna
üþ taha,
yetmedi beþ taha gatdým
.
o sayada
goya beni “adam yerine” ðodular
o sayada m(uh)abbet gýrla
o sayada yeniyo, içiliyo
sürü bedafadan güdülüyo
yani biri beni dolduruyor,
öteki sürüyü çeviriyo
aðzýmdan aldýklarýný süsleyo
bi elden bi ele ötekine etiþtiriyo,
bana çobannýk ettirtmeyollar bana yetiyo
etiraz aklýma ðelmeyo
.
meðere bu sayada gözda(ðý) vermiþler etirafa
“yak bakalým” sürülüyo tabaka
a(ð)zýmdan girdiler,
burnumdan çýkdýlar
öðümden gaþdýlar
ardýmdan goðaladýlar
beni þirazeden çýkartdýlar
döyüsler, þerefsizler
.










Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.