GÖÇ DE GEL
Duygular fren tutmaz, kafalarý sýyýrýr
Bekletme gayrý beni, bir an önce kaç da gel
Sevenler sevdiðine, baþköþeyi ayýrýr
Dere tepe demeden, kanatlanýp uç da gel.
Talihim yaver gitti, adýný uður koydum
Açlýðýmý giderdin, sen yedikçe ben doydum
Sen olmasaydýn eðer, soruyorum ben neydim?
Fýrtýnalar olup da, rüzgârlarý biç de gel.
Deli sevda coþunca, sular taþtý bendimden
Rüyalar altüst oldu, korktum kendi kendimden
Her þeye yemin etmem, dönmüyorum andýmdan
Caným –ciðerim diye, kollarýný aç da gel.
Mademki daðýným ben, sýrtý bana vererek
En güzel elbisenle, süslenip giyinerek
Sevmek de sevilmek de, bizim için diyerek
Balýk bilmezse Halýk, iyiliði saç da gel.
Ýþi þansa býrakma, olmaz deme ne olur
Aþkýn seli coþarsa, aka aka yer bulur
Âþýklar meclisinde, sükût ikrardan gelir
Muhabbetin deminden, yudum -yudum iç de gel.
Elinde zülfikârla, pir Ali’nin aþkýyla
Hacý Bektaþ denilen, bir Veli’nin aþkýyla
Nasýlsan öylece gel, gel elinin aþkýyla
Semazene ruh veren, dergâhýný seç de gel.
Necati çok özledi, vuslatýný göreyim
Aydan parça yüzüne, ellerimi süreyim
Sana kavuþtum diye, halden hale gireyim
Gönül kapým açýldý, öz yurduna göç de gel.
Necati OCAKCI
03.04.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.