Aralık Günleri

Uykulu hallerim baþ mesele artýk
Testisini sefaletin sellerine dayamýþ dolduruyor
Külçe külçe hýrslarýn kamçýlarý demlediðini
Yavru bir iç huzuru boðazlayan sultanýyken
Kalabalýklaþan yanýmdan özlemin kayýyor
Senle birlikte yükseðe bir ötüþ býrakmadý ki kuþlar
Adýn güneþ tozunu yuttuðundan beri
Sarý ýrmaklarýn öksürüklerini
Yüksünmedim

Yöremizde yalnýzlýðý eklemlerime sardým
Yürümelerin suya giden bir sensizlik saydým
Sahi senden sonrasýna ne dedim ben
Ýlk çaða dönerken insanlýk
Ben senin hangi çaðýna vuruldum

Bahardan sonra yorgun ilikledim mevsimleri
Yeþil eriklerin tadýna bir daha bakmadým
Koynuna söðüt dallarý asmýþ uslu koylara bir daha
Gidemedim

Süt kuzusu körpe düþlerin kurbaný olan
Putlarýn yavan kavgalarýný dýþlayamazken
Senin kör býçaklý hevesli fedalarýný da
Görmezden gelemedim

Dillerim harap yollarýn tozunu yuttuktan sonra
Þiire demlemediðim ahrazlýk hallerindeyim

Sensizliðe kalemsizlik ekliyorum
Yetisini kaybedenler diyarýna
Aðýt yakanlarýn emekçisi ruhum

Aralýktan kopan günleri on bir kez seçiyorum
Kýblesine bir gün seçen o güne
Ýlmekli türküler diziyorum
Gelse de duysam
O tek ses diyarlarýnýn abý hayatýný

Þiirden göçüyorum
Çorak memleketler sýradan yürüyüþler
Ve divitinden boþluk süzülen körlükteyim
Yazamýyorum
Ürkek ceylanlarýn diyarýndan kopan masal koçanlarýný
Ýri kuþlarýn kanatlarýný
Yanýk türkülerin altýndan akan ýrmaklarý
Yüksek rütbeli ölmelerin vedalarýný
Ve aklýna mýhladýðý sevdalarýn deliliklerini…






Sosyal Medyada Paylaşın: