Yorgun Mırıldanmalar

Gece uðultulu
Sarmaþýk saldýðý bir ateþin gölgesiyle
Ýnci örgülü ruhun kýpraþmalarý
Ve sanki iç dökmesiyle mýrýldanmalar

Modernite
Ah modernite
Yerin dibine batsýn rahatýnýz
Öksürük sandýk terbiyeleniþimizi
Ve elinden tuttuðumuz yoksulluðumuz büyüyor
Herþeye biraz uzaðýz artýk

Altýnda merhametlendiðimiz
rahleli çýnar aðaçlarý kurudu
Bizi insan olduðumuz diyarlara geri götürseler
Ve deseler ki yeniden baþlayýn
Yorgunum derim
Ýnsan görmenin insan olmaktan zor olduðu
Memleketlerden geçtim
Býrakýn uyuyalým

Kendimizle baþbaþa kalmak iyi gelmedi
Kalabalýk sofralarýn þakýrdamasý
Sabah gürültülerindeki uyanýþlar
Ve dokunan yoksullukla okunan türküler
Bir bir kimsesiz kaldý

Sanatsýzlýðýmýz
En büyük yanýtsýzlýðýmýz sanki
Bize yaþayan kelamlar gerekli ey ulu ozan
Ne zaman ki sazýn kenarýna iliþti pul
Ýþte ondan sonra ruhlarýmýz oldu hep yoksul

Belki aþksýzlýðýmýz
Belki de yavan kalmýþ ruhun göçleri
Ve banka dükkanlarýnda erittiðimizle tam ettik
Ömrünü kýrýklarýyla geçiren insanlar var
Ýþte yaklaþýn o ruhlara
Çünkü kýrýklarýndan insanlýk sýzacak

Vay köþeden dönenlerle köþeyi dönenler kadar
Uðurlu gelmedi bu dünyaya
Azýcýk üþüseydik soðuk nedir bilir miydik?


(Neþet Aðam ’ýn dediði gibi "Ben ölürsem bana öldü demeyin yoruldu gitti deyin")
Sosyal Medyada Paylaşın: