El Değmemiş Işıklar

Daha ben geçmedim önünden
Islak bir rüzgâr var içeri gir sen
Havanýn kaybolmayan demokratlýðý üzerinde
Bir mürekkepli utanýr sanýrdýk biz köleliði
Kaygýlý bir kýmýldanýþýyla dallar ve
Ýlerde Hýzýr kollarýna serin
Þimdi oradalar da biliyorum
Sense ölmemiþ dudaklarýnla kývranýrsýn
Haberi olmamýþ sarkar kývamýnda sabahlar

Bizzat gece gürler
Namlusu aþka çevrilmiþ kelimelerin
Uðrak limanlý bedenlerimizse sokulur geceyle
Öpülmek sesinin teniyle karanlýðýn koynuna
Uzanýrken külsüz ihanetiyle ateþimizin
Hepimizden yükselir bir gramofon
Ya da minaresine asýlmýþ çýðlýklarýyla
Serenat yapar bir aþk çocuðunun ölümlüsü
Horlanmýþ, bir halk dudaklý sevda
Çünkü yaþamak bir yumruk yüzüme
Aðzýmýzsa geçmiþ ihanetin çatýna
Oturur
Çalkantýsýna bir açlýðýn harareti devir aþar
Bayýrlarda

Gebe bir günün sonuna eðdi baþýný zaman
Ve haberlerine kulak yalayýþýyla
Tetik basar sözlerimiz mermi sýrýtýþýyla
Çaðrýlarýmýza çýplak kuþlarýn alevlerini alarak
Yürek çarpýntýsýna
Ebabil çaðýrtýsýyla uykular öper
Ayartma, mýsralarý ve uçuþlarý
Bulanýk, zemheri ve buram buram coþkusuyla
Savrukça kalkar
Örtündükçe beyaz bir aþkýn daðýnýklýðý

Býrak bir el deðmemiþ büyütür
Ýniltisini emen bir geceyle
Ve gebe bir sabahýn karnýný yarar zaman
Hadi biz günü seyredelim…
Sosyal Medyada Paylaşın: