NİSAN YAĞMURLARI...

Gündür ölgün
Sözcükler yangýn yeri.
Tutuþan etekleri dünün
Sahibesi aþkýn endamlý bir neferi
Ýzahý ne mümkün
Bükemediðim bileðin öpmedim mi elini?

Baþým gözüm üstüne hafýz:
Meylettiðim rüzgârýn yaðmur duasýna çýktým bu gece
Ölgün sözcüklerle pansuman yaptýðým kalemin
Sabaha çýkmayacaðýný bile bile
Yazdým da yazdým
Azgýndýr hayat ve insan nesli
Yeþeren gözlerimden akan yaþýn tesiri
Dinmedi
Bir o kadar önem arz etmedi
Ýnsanlarýn gözünde mevcudiyetimi
Sonlandýrandý ýþýk hýzýnda sevdiðim yazdýðým

Hýzmasý ölü gündü yarýnlarýn
Hicvettim ömrü
Hazandan kovuldum
Erdim bahara
Nisan yaðmurlarý ile yýkadým tasýmý taraðýmý
Budadým rüzgârý
Büyüdüm de büyüdüm aþkýn her faslýnda
Hasýlasý dünün
Arz-talep eðrisinden de hep saptým

Sandukam nemliydi
Ruhum yorgun
Bedenim dik ama
Yeltendiðim ölüm olsa ne ki?
Ölümden beterini yaþadýðým
Kaldý mý sanýrsýn kar yanýma?
Kardýðým deðil kandýðým
Kandýrdýðým deðil kanadýðým
Kanamalý i mgelere pansuman yaptým
Yüreðin yorgun davulcusu gelip de dayanmaz mý kapýma?

Kaç öðün atladým
Övündüm irademle
Aç susuz yaþadým yýllar boyu
Yollar aþtým yellerin eþliðinde
Yellenen sözcüklerden yalýttým ruhumu
Ýmtiyazýný sundu kader
Devþirdim yüreðin yorganýný
Lakin ne yorgan gitti ne kavgam dindi
Kaybettim kaybedeli rotamý
Ýçim gitti dünüme

Taþkýndýr sözcükler
Þiarýmsa aþk
Þaþa kaldýðým dünyada
Tüm davam kirlenmemek adýna
Açtým gonca misali
Dokunamadý kimse dalýma
Bedenim huþu içerisinde
Ruhum yangýn yeri
Yüreðin dinmeyen metaneti
Meali ölüm kokan dizelerde yeniden doðdum
Yeltensem de ölüme
Yaltaklanmadým Azrail’e

Vadem dolmadan rücu ettim yeni gövdeme
Deliþmen ruhum afili yalnýzlýðým
Yüreðimle yazýp yaþadýðým
Kar kaldý yanýna þiirlerin
Dirayetimle saf tuttum safiyette
Aklýmýn izbelerinde açtý dizeler ve kayýtlar
Alt bilincime yatýrým yaptým
Ne de olsa borsacýydým
Þu çýlgýn alametifarikasý evrenin
Çaldý Çingene oynadý çalgýcý
Bense sessizliðimle tutundum hayata
Dalým kýrýk olsa ne ki?

Kýydýðým kadar kendime
Kýymetimi bilendi Tanrý
Tanýsýz bir yolculuk
Melun mahzun yürüdüðüm yolda
Düþmedi de baþým asla öne
Öncü bir firariydim ben
Aþk denen arbededen canlý çýkan
Müsebbibi her ne ya da kim ise.

Kimsesizliðim sonlandýran ansýzýn
Sýzdýðým þiirlerin dizesinde
Diz dize acýlarýmla
Hem sevdim hem yazdým
Yazýlasý yazgým nasýl ki çýkmýþtý kurada
Kumpanyasý sessiz ve sözsüz kaldý içimdeki mevsimin
Beyitler aþtým daðlar aþtým
Bir aþamadým kendimi
Kim bilir belki de baþka mevsime baþka þiire…


Sosyal Medyada Paylaşın: