BEN ŞAİR DEĞİLİM

Bir matematik dersinde anladým
Seni sevdiðimi.
Tahtada rakamlar,
Cebir denklemleri yazýlýydý
Sen bakýp gülümsemiþtin.

O derste bozuldu matematikle aram
Ne zaman gülüþünü hatýrlasam
Rakamlar kaynaþýrdý göz bebeklerimde.
Orda yazmýþtým ilk þiirimi
Biraz çocukça


Teneffüslerde
Yan yana yürürdük bahçede
Merdivenlerden birlikte çýkardýk.
Akþamlarý cesaretlenirdim yokluðunda
Yarýn konuþacaðým derdim
Kendi kendime söz verirdim
Süslü kelimeler hazýrlardým içimden.

Yanýna geldiðimde
Dilim tutulur, ellerim titrerdi.
Boðazýmda bir yangýn
Unutulur giderdi akþam tasarladýðým sözcükler.
Bir türlü diyemezdim seni sevdiðimi...

Þairliðim böyle baþladý dedim ya
Sana diyemediklerimi
Korkularýmý,
Cesaretsizliðimi yazdým önceleri
Sarý yapraklý matematik defterine;
Sonra yakaladý hain matematikçi
Aldý defterimi
Sýnýfýn ortasýnda okudu...

" Sen bana öyle karanlýk bakýnca
Bilmiyorsun
Nefesim kesiliyor
Dizlerimde titremeler
Ýçim yanýyor...

Hele, tesadüfte olsa
Deðince elin elime
Karanlýðýn bir cehennem oluyor
Bilmiyorsun
Nasýl yandýðýmý...

Seni nasýl sevdiðimi
Senin için nasýl yandýðýmý
O büyük çýlgýnlýðýmý
Gizli sevdamý bilmiyorsun
Bilsen
Zaten beni öldürürsün..."

Ne çok utanmýþtým, ne çok
Kaçýp sahilde saklanmýþtým
Açýktan giden gemiler
Martýlar umurumda deðildi
Aðlýyordum umutsuzlukta
Ýrkildiðimde,
Arkamda sen gülümsüyordun
Biliyorum...
Beni sevdiðini biliyorum demiþtin.

Þairliðim böyle baþlamýþtý
Önce sevgini yazdým
Sonra yýllarca ayrýlýðý...

Ne seni sevebildim gönlümce
Ne iyi bir þair olabildim.
Kýsaca sevgili
Ben yýllarca,
Þiir yazdým diye kendimi kandýrdým.
Ben
Sadece kendime
Seni anlatan
Yarým kalmýþ sevda masallarý anlattým
Þair deðilim asla
Sadece
Seni yazýyorum hala o kadar...


toynak
Sosyal Medyada Paylaşın: