O zýlgýt çekerdi Siz aðýt yakardýnýz Biz "saymak" ederdik Sonuçta birdi acýnýn dili Ve Her ölünün ardýndan Yasin okunurdu
Sonra: Çözüldük iplik iplik Öldü dilimiz Aðlamýyoruz artýk ölüme Bu ne gariplik demiyor kimse Yabancýyýz akþamdan yarýna Ölüp firar ediyoruz mezarlardan Yere göðe sýðmýyoruz bir türlü
kaç arþýndýr kefen? Mezarýn derinliði Tabutun boyunun ne önemi var? Yamyassý bir kaval kemiði Ve Toprak altýnda Gülümseyen bir kafa tasýndan öte Ne sermayen var ey fani?
Eskidik cüz cüz Tükendik ayet ayet Sustu bütün dualar niyetlerimiz öldü Bezde cep Pazen mi saten mi ederi nedir? Her sabah her akþam bir ölünün eti yenir Ruhlar aç, vicdanlar susamýþ Ve Kalp dediðimiz sarayda Kibir her an kendi kendini tavaf ediyor
Düzelir inþallah gönül köþkü Düzelir elbet Rahat ol ey insan Gam yok Allah var!
toynak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.