Gecenin karanlýðý aydýnlanýr seninle Alýp sarsam ruhuma kapanýr belki yaram Huzurun kendisisin güle benzer teninle Damla damla dökülen can özüm gönül çýram.
Gönül düþmüþ çöllere çaresiz yorgun sefil Kimselere eðilmez bil ki hasretin yýkar Kalsa da tek baþýna kurusa da aðýz dil Gökler çökse üstüme yer buna karþý çýkar.
Keþke geçse sözlerim gönlümdeki figana Sesimi daðlar duyar þehrin haberi olmaz Kapalý gönül gözüm baþkasý haram bana Hafif bir rüzgar bile korkar kapýmý çalmaz.
Kerem olsa yolumda kimseleri sevemem Saklarým yýllarýmý yorgun düþen kalbimde Ben bu onurlu baþý baþkasýna eðemem Sevgim hüzünlü þarký dudaðýmda dilimde.
Ýçin için aðlarým silen olmaz yaþýmý Düþündükçe batýyor sýzlýyor gönül yaram Bu kadar özlem varken gel de kaldýr baþýmý Ayak bastýðýn toprak kokuyor buram buram. Selma Çanakçýoðlu 24 Mart 2021 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.