Satürn gibiyim Dokunmayýn bu gece... Etrafýmda kývýlcým sarmalý bir taç... Döner durur evren serserice Ýnceden çizer kaderi hayat Yörüngesi,nazý ,cilvesiyle Çevresinde ilerlerken sebebsizce Rüzgar vururken harlý ateþe Dökülür kelimeler hece,hece Anlamaya çalýþtýkça hayatý Kabulüm dersin sessizce Kördüðümsün artýk Labirentlerinde kaybolduðum Gizemli bir bilmece Aþký sevdasý umutlarý Yarýný saklayamaz evren Gizliyorken akýp giden zamaný Ayak uçlarýnda sessizce Gündüz de ve gece de döner Serserice , sinsice.... Hayata sýkýca baðdaþýk Sýzýsý var hala yaralarýn Kendine öze yapýlan bir sýnav Arsýz ,karýþýk ,þen bir sarmaþýk Dolaþýrken bedenimde Sarmasarar zamaný rengi Gülünce güzel þu kainat Gülünce anlamlý hayat Dokunmayýn gülüþüme! Satürn haylaz.. Satürn çakýr bu gece Gözlerim kapansada Haylaz,huysuz Dönme dolap misali Döner parlar gece gece Kelimeler güneþten bir ok Beyaz kaðýtlarý yaka yaka Dökülür geceye hece hece.... Selma Çanakçýoðlu 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.