Beyaz yýldýzlar vardý avuçlarýmda Saçýverdim yeryüzüne Beyaz bembeyazdý Bahar kokulu kayýsý çicekleri Zamanýndan önce açan Ve lakin güzellikler saçan Kokladým da kokladým Beyaz bulutlar vardý gökyüzünde Umut doluydu ufuklar Beyaz dalgalar geliverdi birden mis kokulu Ayaklarýmý sarýverdi sessizce Ürperdim.. Soðuktu köpüren deniz Oysa hep üþürdü bendeniz Daðlarý denizleri aþarak vardým bir diyara Zamanýn eþyaya dokunduðu anda kayboldu benlik Beyaz bir zambak oluverdim Bir beyaz kadýn gözleri hareli Sonsuzluðun ötesinde la mekan saatlerde Gezinir durur efil efil rüzgarla Kalabalýklar kaybolur her adýmda Yukarý doðru yükselen menzil Martýlar geçiverir uzaklardan Her biri ayrý nota ayrý senfoni Kuþlarda beyazdý bembeyaz Beyazlara bürünmüþ bir kadýn Beyaz papatyalar topladý bu bahar Beyaz hýrkasýyla... Beyaz Bembeyaz...
Selma Çanakçýoðlu 18 Mart 2023 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.