Takvime bakmaya baþladým yine...
Özlemiþim tuhaf.
Yanýnda bildik bir ürperti.
Kaç umursamaz yýl geçti oysa aradan...
Ah! Kavaklar þarkýsýndaki yeller,
Bir de Umut adýndaki o çocuk gitti.
Bitti canýmýn cendereleri.
Kalbimdeki kýrýklarý yaþ süpürgem,
Bilmiyorum ki nasýl
Ebatý belirsiz bir faraþa itti.
Ýyi oldu!
Hakettim...
* * *
Derin bir anlatým oldu bu,
Kimsenin anlamayacaðý...
Yaþarken de öyleydi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.