NİCOLDU

Nice kuþlar uçup geçti baþýmýzdan.
Nice baharlar gördü bahçemiz.
Vefa kokan o eski konakta,
Yaþayabilen son demiz.

Nice kasnaklarda yok oldu þarkýlar.
Nice plaklar tükendi anýlarda.
Duyulmaz oldu hoyrat insanlar,
Sesleri yankýlanýrken kulaklarda.

Nice yýllar geçirdi takvimlerimiz.
Nice aylar soyundu günlere.
Dur diyebilseydik ah keþke!
Yelkovandan kaçan akrebe.

Nice bayramlar gördü günlerimiz.
Nice ölülerimiz topraða kavuþtu.
Mahþeri kalabalýkta ruhumuz,
Kendisiyle yalnýzlýkta buluþtu.

Nice çiçekler döküldü aðaçlardan.
Nice dostlar birbirinden habersiz.
Karanlýk, ürperti olur beyinlerde.
Ruha neþter vurur hatýralar.

Nice yýldýzlarla parladý geceler.
Nice sabahlar aðardý tepeden.
Bir beyitin mýsralarýnda,
Ayrýlýða büründü heceler.

Nice yaðmurlar yaðdý bahtýmýza.
Nice karlar eridi gönlümüzden.
Bir renk cümbüþü zahir olur,
Yaðmurun katili güneþten.

Nice gecekondular gökdelen oldu.
Nice binalarýn ruhu çekildi.
Muhabbetle sulanan bahçemiz,
Soðuk betonlara esir oldu.

Sosyal Medyada Paylaşın: