GERİYE KALAN

Bir milletten geriye fert kaldýk.
Bir ordudan geriye er kaldýk.
Sokaklar artýk bize hancý.
Simalar, yüzlerimize yabancý.

Kovanlarýmýz þimdilerde bir tek arý.
Peteklerimize iþlemiþ, o eski âný.
Bir kalkan gibi sarmýþ etrafýný.
Yalnýzlýk zehrini örten balý.

Geçen her an bir piþmanlýk.
Her kelam geçmiþe mükellef.
Anýlar bir anda çalar kapýyý,
Yýkar, vicdan denen yapýyý.

Bir kalabalýða esir düþmüþ ruhum,
Mahzen kokulu rüyalarýmda.
Bir gerçeðin peþinden koþar aklým,
Geçmiþi arar düþ sokaklarýmda.

Güneþin doðduðu mübarek beldede.
Nakkaþlarýn neþrettiði bu eserde.
Ýnsanlar ilmek ilmek örülmüþ.
Yaþayanlar, toplu mezarlara gömülmüþ.


Hiçbir yaz eskisi gibi kavurmadý.
Hiçbir rüzgâr polenleri savurmadý.
Ne bayram lezzeti var damaklarda,
Ne de ölüm eskisi kadar acý.


Sosyal Medyada Paylaşın: