KİM SÖNDÜRÜR BU YANGINI...

Ýzini sürüyorum göðün
Salkým saçak kanatlarla donatýlmýþ
Bir izdihamýn ortasýndayým
Sunumum ve saygým ve sevda masallarým
Teklerken tekerlemeler düþüyor satýr aralarýna
Tekerleði kýrýk ruhun
Meali ölüm kokan umudun
Peþinde olsam ne ki…
Meylettiðim her yeni gün her þiir
Ýzafi bir durakta bekletildiðim ömür boyu

Sesler kayýp
Mizaçlar sönük
Miadý dolmuþ bir kere mutluluðun
Çoraplarý da sökük
Ýçimde saklý masal kahramanýnýn peþinde
Voltalar attýðým kuru çeþmesi yüreðin
Ýmha edemediðim bir zulüm ki
Acýlar tek tüfek
Ýnsanlýk yitimde

Ritüel acýlar
Açmadýðým kadar yüreðimi
Aþk denen kerevete çýkmadýðým nasýl da belli
Ruhum asla tekdüze deðil
Yalnýzlýðým sýra dýþý
Ýfa ettiðimden öte yorgunluðun evrenle savaþý

Ýzahý yok artýk duygularýn
Ýpe serdiðim ruhum ve mealim
Þiirlerden geçerken yolum
Kendime rast geldiðim
O engebeli arazi
Arazý sözcüklerin
Ayazý yüreðin
Ayýrt edemediðim
Kim iyi kim kötü
B/ellediðim her duygu
Beni bana sunan bir tutku
Þiirlerin dilinde peyda olan aþk ve coþku

Yalnýzlýðýn basýlý bam teline
Sükûnet dilediðim

Hezeyanlar saklý bulutlardan dökülen
Heyecaným da yitik artýk þiirler yazarken
Yâd ellerde uçuþur sözcüklerim
Yarenim kalem bir de ýssýzlýðým
Tutkum umut bazen hüzünle kürediðim
Ufkun
Beni çaðýrdýðý
Her þiir vakti
Umut ve hüzünle yüklü eþref saati
Daðýlan mikado çöpleri misali
Mimlendiðim yetmedi mi?

Kayýtsýz þartsýz askýya aldýðým
Kaybolan ruhum ve þiirlerin na’þý
Surlarda saklý sýrlarým
Serleri de verdim vereli
Sudan bahanelerle çekip giden kimse
Kayýt dýþý bir acýnýn kýrýk tekeri
Ve iþte içime doluþan saðanak
Kayýp nesli mutlu günlerin
Deðilim artýk eskisi gibi

Bir minval ki yaþamak
Bir rutin ki gözlerim ç/aðlar çakmak çakmak
Çakýldýðým zemin ve kibirli mevsimin soluðunda saklý
Sona ramak kala ýssýzlýðýmla büyüyen bu yangýný
Kim söndürür ki artýk bu saatten sonra?

Sosyal Medyada Paylaşın: