kezzapla beslediðim çiçeklerden,
ecel kokan renkleri topladým,
avuçlarýma bulutlar çizdim,
gözlerimi; gözlerinle yýkadým,
gökyüzü biriktiðim okyanusta;
uçurtmamý yüzdürdüm,
saçlarýn, yaðmur doðurdu;
kalbimin kurak sevdasýna,
terk edilmekten vazgeçtim,
ateþi öðüttüðüm deðirmen;
sabrýn küle döndüðü öfkeden,
çok ,.çok yetim,
hani bir tebessüm yetecekdi;
bunca acýya...
yalan söylüyor bu yazgý,
alýþma yalnýzlýða,
seviyorum der;
sakýn inanma..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.