IPISLAK BİR KİMSESİZLİK YAĞIYOR ISLATMIYOR YIKIYOR

cama düþen gölge,
ben mi,
kimsesizliðin nefesi mi,
gözlerim dolu dolu,

yaðmýyor yakýyor,
öldürmüyor süründürüyor,
dilimden dökülüyor,
niye, neden,

ya evsizler,
ya depremzedeler,
ya camsýz, kapýsýz kalanlar,
dudaklarýmdan dökülüyor eyvah,

bir de aþ var,
bir de iftar,
bir de sahur ki,
içim buz gibi,

nerde mutfak,
nerde sedir,
nerde ocak,
nerde kayýntý,

böylesi bir dünya,
böylesi bir yaþamak,
olmaz olsun,
ýpýslak bir kimsesizlik yaðýyor
ýslatmýyor yýkýyor…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON SOnsuz Yol UÇUN KUŞLAR UÇUN SARI PAPATYA O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN