perdeye dokunuyorum, hafifçe aralýyorum, bir tek can ya da canlý yok, hani kuþlar,
hani kediler, hani köpekler, hani insanlar, hepsi sýrra kadem bastý,
cama vuran kar taneleri, suskunun dili, kulak burun buz kesti, ortalýk buz,
ben buzdan bir kesit, kapý duvar, duvar taþ, ben taþtaki ben,
uzun bir vakit camda serçeyim, uzun bir vakit koltukta kýrlent, uzun uzadýya bardakta çöp, sonra hayalin hayali yastýkta bir baþ,
buna da ömür diyorlar, ben bu ömür sayfasýna, ne dökebilirim, kar beyaz bir çarþaf,
gece kara bir kalem, bembeyaz sakýz gibi çarþaflara, kara kýþý gece gibi serebilirim, hatta nakkaþlara özgü kardelenler iþlerim, belli mi olur belkide beðenilir… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.