sesine deðen her cümle;
konuþmaya baþlýyor,
tutamýyorum içimi, içimde,
gök baþlýyor,
ben se sokaklarda gözyaþý arýyorum..
geceden tutuþmuþ adým,
inkar etmeye ne zaman,
ne de yalan var,
ateþinde izi,
öyle tuaf bir karanlýk...
toprak kokuyor...
sesine deðen gölgem,
yürümeyi öðrendi,
yaþýný büyüttüm;
ruhumun çýraklýðýnda...
ya alabora oluyorum,
ya kýyýna vurup kayboluyor,
bu muydu mutlu kalmak hep..""
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.