nefes almanýn zorluðunu hissediyorum, soluðun bedeni yaþatmasýný beklerken; iþkence çekiyor ruhum dört metris duvarýnýn gölgesi gecem siyahý bulaþtýrdý zifiri güneþ batmýþmýydý evlatlýkmýydým artýk ve sevilecekken o kadar uzaksýn ki, ben sana; ýrmaðýn, sesine kadar yakýnken.. çöl rüzgarlarý kusalým hasrete bir nefeslik kavrulalým aþka en adamýndan ben yalnýzlýðýmý soyarým çok uzaðýndan sen bir adým mesafem olursun yakýnýndan yanaklarýndan doðmamýþ çocuklarý toplarým gamzeler çizerim yüzüne yeminler bozarým bir çýrpýda hisset içindeyim ya iz kalýrým dudaklarýnda yada gözlerine asýlýrým yýrtarýz kasýmlarý takvim yapraklarýndan senden gitmek istemiyorum ki..
26.11.2009 isimsiz þiirler
yýllar önce yazmýþ olduðum bu þiirin ismini ; yýllar sonra buldum, ne mutlu geçen zamana ve eskittiklerine...
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
karann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.