Þimdi koca bir hiçlik var içimde Koskoca bir acý Söyle Nasýl ölsem isyan olursun Sokakta bombalarda Susmuþluðunda bir eylemde Kapým çarpýlanýnca yahut baþka bir mezhepte Depremde Her dinde On þehirde Nasýl ölsem insan olursun Enkazda çocuk olsam Çadýrýmý satsa kýzýlay mesela Nasýl ölsem acýr canýn Tutsam ellerinden Adýný haykýrsam sana Sesimi duyan var mý Sesimi Duyan var mý Dýþarda insan var mý Nasýl ölsem silkinir yüreðinde tozlarýn Oynayýp aklýyla halkýn Kalkar mýsýn masadan Doðmamýþ günleri satýp Nasýl ölsem Gece rahat uyursun Yaþamam senle anla Uyansam zulümumsun Çok acýya tanýk Çok sancýda TANIDIK Ýçimde kocaman bir hiç O hiçliðe sýðýyor Yönetenler Hiç olduðum enkaz Hiçlik deðilmi bu Hiçliðimde öfke Ve sahibini bulmamýþ küfrüm var yakýþmayan Sýðýyor da hiçliðime tüm medya Taþýyor acý yüreðimden Dedim ya Hiç kimsemsiniz Bakmayýn öyle benimde insan gibi durduðuma Mezarda mermer kadar soðuðum bu þubat Sözlerim benim deðil Benim deðil bu ses Bu soluk benim deðil anla Dokunsan kýrýlýr içimde faylar Hatay Hatay yýkýlýrým Çadýrlarda üþümüþ Maraþ Maraþ kalýr enkazým AHMET GÖÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Göçer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.