Bıkmışım
Bazen insanlar dalgýn bakar bakarken
Vardýr onu, bir düþündüren
Vardýr bir neden
Duymaz seni , sen ona birþeyler söylerken
Boynu büküktür bu gibi düþünen insanlarýn.
Acý doludur yüreði
Hep bomboþ bakardýr bakan gözleri bakarken
Geçmiþ olur bu gibiler bakarken kendinden.
xx
Ben’ de dalýp dalýp gidiyorum bu günlerde bedense
Aklým uzaklarda.
Gözlerim yaþlar ile dolup dolup boþalmakta
Can dersen benden uzakta
Çýkmam çok zor düþtüðüm kuyudan
Yer gök duyar’ da, tutan yok elimden
xx
Ellerimde , cizik kan
Saatler günler aylar sonrasýnda oldu bir tutan.
Gökten indi’ de bana, sonunda bir derman
Tut dedi tut durma Tut elimden.
Tuttum Çýktým zor ’da olsa düþtüðüm kuyudan
xx
Yenik düþtüm hayatýn cilvesine
Sürünürüm
Ellerim kan çanaðý olmuþ bir halde
Tutunacak el , kalmamýþ bende
Hayat denen þu insafý yok yer yüzünde
Býkmýþým ben gayrý þu hayattan.
Býkmýþým
08 Mart 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.