çok uzun zamandýr, bir serçe kulaðýmýn içinde, pýr pýr çýrpýnýyor, bir þey dillendirme telaþýnda,
kulak ver, dinle beni diye çýrpýnýyor, önce anlam veremiyorum, sonra anlamaya çalýþýyorum,
insan diyor insan, o yere göðe koyamadýðýn, en kýymetli mücevherlerin, ölünce en fazla sekiz ay hatýrlar,
sonrasý uçar gider, bir kelebek gibi, bir evsiz serçe gibi, ölme öldün mü bitti, gitti,
iþte bunu bilmek bile, yer oluyor, duvar oluyor, ölmeden öldürüyor,
ben en sevdiðimi, deli gibi taptýðýmý, annemi kaybedersem yaþayamam, sonra bir ses fýsýldýyor,
ya sen ölürsen, iþte orada kýyamet koptu, beni kimse hatýrlamaz, iki damla yaþ bile yürümez,
kim kime dum duma, iþte ondan sonrasý, kocaman bir kayýp, ne siz sorun ne ben harflerin altýnda ezileyim… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.