GÖK YÜZÜNDE YILDIZ YOK GAYRI CİHAN ÜŞÜYOR
ihsansola
GÖK YÜZÜNDE YILDIZ YOK GAYRI CİHAN ÜŞÜYOR
GÖKYÜZÜNDE YILDIZ YOK
GAYRÝ CÝHAN ÜÞÜYOR
Yer bölündü ortadan, Gök sanki yere düþtü,
Bulutlar aðlaþýyor ve Asuman üþüyor.
Kýyamet mi kopuyor ruhlara yara düþtü,
Dýþarda zalim ayaz damarda kan üþüyor.
Sarsýlan toprak deðil yüreklerin içiydi,
Tomurcuk bedenlerin sonsuzluða göçüydü,
Kimbilir ki gecenin saat bilmem kaçýydý,
Saatler çalýþmýyor sanki zaman üþüyor.
Bir yanýmýz üþüyor bir taraf yangýn yeri,
Hangi yana dönersem can çekiþiyor biri,
Yaþarken ölüm buymuþ bitti gözlerin feri,
Günler geçmek bilmiyor adeta an üþüyor.
Antep, Kilis, Adana nereyi saysam Ya Rab,
Diyarbakýr, Urfa"dan bir tek ses duysam Ya Rab,
Keþke bir rüya olsa çabucak aysam Ya Rab,
Anladým ki bu gece Maraþ’ta can üþüyor.
Osmaniye, Malatya, Hatay da yer ýðradý,
Adýyaman, Elbistan yürekleri doðradý,
Felaketin acýsý dört bir yana uðradý,
Istanbul, izmir, Konya, Erzurum, Van üþüyor.
Der Ervani ; Tarihte bir sayfa daha doldu,
Güneydoðu yýkýldý yer ile yeksan oldu,
Günler yirmibeþ saat, bütün umutlar öldü,
Gökyüzünde yýldýz yok gayri Cihan üþüyor.
Ýhsan ÞOLA (Ervani)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.