MEMLEKET SEVDASI...

Ulemasý acýnýn, ulaðý yalnýzlýðýn…
Mevsimlere meyleden kaderin duraðýnda saklý
Ýmtiyazý içine çeken bir hüzün bohçasý
Nemalandýðýmýza acýlarla dolu hüsran
Bir batýnda sönen dolunay ve gün ýþýðý
Iþýyan sözcüklerin rotasý
Bazense gaipten gelen coþku
Gürleyen sesinde evrenin
Kayýtsýz kalmak ne mümkün,
Ertelenmiþ deðil de ölüm
Emaresi göðün
Endamlý bir yoksunluk yoktan var eden
Yüce Rabbe sýðýnan bizleri ve nicesini
Korumakla iþtigal dualarýn sesi…

Ýçre dönük yolculuðu
Kutsanmýþ varlýklar deðil bir baþýna
Sabýrla aþýlasý engeller gecenin kör ýþýðýnda
Koru mevsimin
Ve közü sevginin
Dirayeti sýnanan bunca insan
Arazý dünün
Ayazý gecenin
Avurtlarý çöken insanlarýn misilleme yaptýðý bazý bazý

Kördüðümün çözümü
Ölümsüzlüðe nazire eden döngünün çökmüþken omzuna
Konan bir melek mahiyetinde
Geceden seken hayali kelebek ateþin nazarýnda
Dönendiði pervane misali acýnýn etrafýnda
El ele verip
Evhamlý yürekleri selamete erdirip
Hakkýyla yaþamanýn türküsü
Ucu yanýk mektuplarýn tütsüsü

Devri daim bir melankoli
Manidar mealin iz düþümü
Heceler esef yüklü
Kýþýn cüce müridi Þubat nasýl ki yaptý yapacaðýný
Tüten duman
Seyrüseferi kederin
Aþkla ve acýyla ve ölümle imtihan
Ýhtimam ettiðimiz kadar karambole giden
Bir duygu ki
Efkârýn inkârý ne mümkün ve idamý
Bir sözcüðün bir o kadar sonsuzluða tekabül eden

Nefsine yenik kimisi
Kimisi nazýný eksik etmezken niyazý ile asýlý
Göðün kýrýk sayacý
Ve iþte rest çekilesi acýlar
Katýksýz ihbarý
Kayýtsýz kalamadýðý kadar
Ýnsanýn
Ve insan olmanýn tevekkül yüklü doðasýnda
Dað tepe aþan nicesi
Daðlandýkça yürekleri
Devindikçe ölü sözcükleri
Devirdikçe kaleleri
O kale ki yürekte saklý
Kalender mizacýn ç/aðrýsý

Bir hengâme bir tutku bir nutku
Sonlandýran ansýzýn bastýran karanlýðý
Kayýt açtýðý kara meleðin ihbarý
Birden baþlayýp eriþilesi
O hazin son ve nice yitim yatýya kalan hüznü
Büyüten heyelanýn tok sesi
Ýnsaný ansýzýn korkutan
Emsalsiz notalar efkârý bol
Zemheride solan çiçekler kolaysa boþalsýn heybesi
Varsýl bir istikamet
Sevdalandýðýmýz memleketin tesellisi
Elbet geride kalan bunca insan önce Allah’a
Sonra bizlere emanet Türk nesli Türk insaný
Ve dayanýþmasý tescilli

Allah katýnda yarenimiz hüzün yâd ettiðimiz dünü
Ýþkilli bir meal ki
Ölümün yüzü ruhu yalayan soðuk nefesi
Uykuya deðil ölüme yatan binlercesi
Yatsýdan sabaha
Efkârdan çýkýp da yola
Vardýðýmýz umuda ve þafaða
Nazireler sunan þairin ekmeði
Hep mi acý hep mi hüsran…


Sosyal Medyada Paylaşın: